Θεσμική Ασυνέπεια

Το ΠΑΣΟΚ Παίζει με τους Θεσμούς
www.tsigris.gr

Η ασυνέπεια στις αποφάσεις, στις επιλογές, στη στάση και στην πολιτική συμπεριφορά του ΠΑΣΟΚ είναι διαχρονική και διαπιστώνεται τόσο στο επίπεδο των λόγων όσο και στο επίπεδο των έργων, με πλείστα παραδείγματα αντιφάσεων και παλινωδιών.

Η ασέβεια προς τους θεσμούς αποτελεί συνήθη πρακτική της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης -όταν στερείται επιχειρημάτων- άλλοτε με ύβρεις, άλλοτε με συκοφαντίες και άλλοτε με προσβολές εναντίον θεσμικών παραγόντων.

Όμως, η αντιμετώπιση που επεφύλασσαν για το Θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Στο ΠΑΣΟΚ «παίζουν» με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, με μικροπολιτικούς όρους και ευκαιριακή λογική. Συγκεκριμένα:

• Στις 5 Σεπτεμβρίου του 2004 ο κ. Παπανδρέου, σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα, δήλωσε ότι η λογική ΠΑΣΟΚ είναι «…να υπάρξει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συναίνεση στο πρόσωπο στο οποίο επιλέγεται», εκφράζοντας παράλληλα την πεποίθησή του ότι θα δείξουν συνέπεια στη λογική της συναίνεσης όλα τα κόμματα.
  
• Κατά την τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος προτάθηκε από το ΠΑΣΟΚ, πριν φυγομαχήσει, η αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από την απειλή διάλυσης της Βουλής.

• Την 1η Ιουνίου του 2009, στην τελική ευθεία για τις ευρωεκλογές, σε συνέντευξή του σε τηλεοπτικό σταθμό, ο κ. Παπανδρέου δήλωνε: «…έχω πει ότι ο Πρόεδρος Κάρολος Παπούλιας, είναι ένας πετυχημένος Πρόεδρος και θα τον στηρίξουμε».

• Μία, μόλις, μέρα μετά, στις 2 Ιουνίου, σε άλλον τηλεοπτικό σταθμό, ερωτώμενος για τη στάση του ΠΑΣΟΚ, αν η ΝΔ προτείνει ως υποψήφιο τον κ. Παπούλια, διατύπωσε την ακριβώς αντίθεση θέση: «…θα αναγκαστούμε να πάρουμε τις αποφάσεις μας για να πάμε σε εκλογές».
  

Το ΠΑΣΟΚ μιλά για πρόκληση εκλογών, με πρόσχημα την αδυναμία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, αποδεικνύοντας κάθε άλλο παρά θεσμική αντίληψη και συναινετική λογική.

Η στάση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, απέναντι στην εκλογή του ανώτατου πολιτειακού Άρχοντα, προσβάλλει κατάφορα το Θεσμό και όσα συμβολίζει και εκφράζει: τη Δημοκρατία, τα εθνικά ιδανικά, τη λαϊκή βούληση. Διαρκώς αντιφάσκει και αυτοαναιρείται. Συνιστά δε απρέπεια έναντι της προσωπικότητας του Προέδρου της Δημοκρατίας που απολαμβάνει αναγνώριση, αποδοχή και σεβασμό από το σύνολο των πολιτών.

Το ΠΑΣΟΚ και η ηγετική του ομάδα προκαλούν τη μνήμη και την κρίση των Ελλήνων πολιτών και αναλαμβάνουν τις συνέπειες της τυχοδιωκτικής τους πολιτικής. Στη Δημοκρατία, όμως, καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

Το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει, έστω και αργά, να αντιληφθεί ότι ο θεσμικός του ρόλος είναι σημαντικός για τη λειτουργία της Δημοκρατίας στη Χώρα. Όσο πιο γρήγορα αντιληφθεί τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται στην Ελληνική κοινωνία και οικονομία τόσο το καλύτερο θα είναι και για το ίδιο, αλλά και για την Ελλάδα.