"Καλλικράτης"

Για μια Ουσιαστική Αυτοδιοικητική Μεταρρύθμιση
www.tsigris.gr

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι πρωτογενής λαϊκή μορφή εξουσίας και έχει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο. Οφείλουμε να απομονώσουμε και να απορρίψουμε τραυματικές εμπειρίες που δημιουργούν δεσμά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Που την κάνουν, δηλαδή, επαίτη του συγκεντρωτικού κράτους. Που την απομακρύνουν από τον πολίτη.

Η ελληνική Τοπική Αυτοδιοίκηση περιμένει από την Κυβέρνηση να επιδείξει σεβασμό και σοβαρότητα προς τους αιρετούς εκπροσώπους και τις τοπικές κοινωνίες. Προκαλεί, πράγματι, εντύπωση η πλήρης απαξίωση από τον κ. Πρωθυπουργό του αυτοδιοικητικού παρελθόντος του “Καποδίστρια”, που ήταν προϊόν νομοθετικής πρωτοβουλίας του ίδιου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, με τις τελευταίες κυβερνητικές εξαγγελίες αντί να απελευθερώνεται ακόμη περισσότερο, αντί να ενισχύεται οικονομικά και θεσμικά, αποδυναμώνεται και κινδυνεύει να απομακρυνθεί από τον πολίτη, να γίνει πιο προβληματική, πιο απρόσωπη και να μιμηθεί, ουσιαστικά, το προβληματικό κεντρικό κράτος, που λίγο ενδιαφέρεται για τις ιδιαιτερότητες της κάθε τοπικής κοινωνίας.

Σήμερα όλοι αναγνωρίζουμε ότι οι αλλαγές είναι αναγκαίες και επιτακτικές, περισσότερο παρά ποτέ. Προϋποθέτουν, όμως, ενδελεχή μελέτη, προσεκτικό σχεδιασμό, ουσιαστικό διάλογο με τους θεσμικούς εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και με τις τοπικές κοινωνίες.

Παρόλα αυτά, βλέπουμε σπουδή, κομματικές σκοπιμότητες, προαποφασισμένες επιλογές, γενικόλογες διακηρύξεις, μυστικότητα, έλλειψη συγκροτημένου σχεδίου. Με προχειρότητα και περισσή βιασύνη, το όραμα της αληθινής μεταρρύθμισης είναι δύσκολο να μετουσιωθεί σε πράξη. Για όλους αυτούς τους λόγους, δεν μπορούμε να αισθανόμαστε ήσυχοι, για το αύριο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Για μια ουσιαστική αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση επιβάλλεται να τεθούν και να τηρηθούν ορισμένες αυτονόητες προϋποθέσεις:
1. Η μεταρρύθμιση να μην είναι αποσπασματική, αλλά να αποτελέσει μέρος ενός συνολικού προγράμματος μεταρρύθμισης της Δημόσιας Διοίκησης.
2. Η χάραξη των ορίων να γίνει μακριά από κομματικές και μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
3. Να καταρτιστεί και να υλοποιηθεί ένα Εθνικό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα για την υποστήριξη των Περιφερειακών Αυτοδιοικήσεων και των νέων Δήμων, με εξασφαλισμένη την χρηματοδότησή του.
4. Να ληφθεί ειδική μέριμνα για ορεινούς, απομονωμένους και νησιωτικούς Δήμους, έτσι ώστε η ελληνική ακριτική γη να μην μαραζώσει.
5. Να διατηρηθούν οι ιστορικοί μας Δήμοι.

Διαφορετικά η μεταρρύθμιση που ευαγγελίζεται το σχέδιο “Καλλικράτης” θα αποδειχθεί άδειο πουκάμισο, δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει στην πράξη και δεν θα διαθέτει τη συναίνεση των τοπικών κοινωνιών.

Εμείς, στη Νέα Δημοκρατία, θα ακολουθήσουμε το δρόμο του διαλόγου, των τεκμηριωμένων προτάσεων, της ευθύνης. Ας κάνει το ίδιο και η κυβέρνηση. Κάθε παλινωδία και αποτυχία θα βαρύνει αποκλειστικά την ίδια. Επιδίωξη και ελπίδα όλων μας είναι να πρωτοστατήσει δυναμικά η Τοπική Αυτοδιοίκηση στην πρόοδο και την αναγέννηση της πατρίδας μας. Εμείς θα είμαστε κοντά στις τοπικές κοινωνίες και τους ανθρώπους της αυτοδιοίκησης.

Διαφάνεια

Η Πάταξη της Διαφθοράς και η Θωράκιση της Διαφάνειας
www.tsigris.gr

Είναι αυτονόητο ότι σε ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου η διαφάνεια αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ακώλυτη άσκηση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Προκειμένου να ανταποκριθούμε στο γενικότερο αίτημα για θωράκιση της διαφάνειας και πάταξη της διαφθοράς, είναι απόλυτο αναγκαίο να αναληφθούν άμεσα νομοθετικές πρωτοβουλίες.

Συγκεκριμένα, στον τομέα της συνταγματικής κατοχύρωσης της διαφάνειας στο δημόσιο βίο, σε μια μελλοντική αναθεώρηση θα πρέπει να υιοθετηθούν οι ακόλουθες προτάσεις: 1) Διαφάνεια στα οικονομικά των πολιτικών κομμάτων και των συνδυασμών. 2) Διαφάνεια στις προεκλογικές, αλλά και στις εν γένει λειτουργικές δαπάνες των υποψήφιων βουλευτών, οι οποίες -ορισμένες, έστω και μεμονωμένες φορές- δημιουργούν αμφιβολίες στην κοινωνία. 3) Διαφάνεια στα οικονομικά των βουλευτών και των μελών της Κυβέρνησης, με ουσιαστική κατοχύρωση του «πόθεν έσχες» και πρόβλεψη αυστηρών κυρώσεων. Μάλιστα, θα ήταν σκόπιμο να ανατεθεί ο σχετικός έλεγχος στο Συνταγματικό Δικαστήριο, ώστε η Βουλή να μην εμφανίζεται -από πλευράς ελέγχου- ως ελεγχόμενη και ελέγχουσα.

Με τον τρόπο αυτό θα συμπληρωθεί το θεσμικό πλαίσιο που εισήχθη κατά την προηγούμενη Συνταγματική Αναθεώρηση, ιδίως όσον αφορά τα οικονομικά και το ιδιοκτησιακό καθεστώς των μέσων μαζικής ενημέρωσης (άρθρο 14 παρ. 9 του Συντάγματος), καθώς και τις Ανεξάρτητες Αρχές. Η εμπειρία, άλλωστε, του παραπάνω θεσμικού πλαισίου και οι όποιες αδυναμίες αναδείχθηκαν κατά την εφαρμογή του, αποτελούν χρήσιμο οδηγό για μια μελλοντική αναθεώρηση του Συντάγματος.

Αποτελεί, ωστόσο, κοινή παραδοχή ότι η υιοθέτηση ακόμη και του πιο σύγχρονου νομοθετικού πλαισίου δεν είναι αποτελεσματική, όταν δεν υπάρχει πολιτική βούληση εφαρμογής του. Και προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να δοθεί καθημερινή μάχη για την εδραίωση της διαφάνειας, ιδίως μέσα από τη θωράκιση των αντίστοιχων θεσμών και την ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών. Πρέπει να υπάρξει η απαιτούμενη πολιτική βούληση προκειμένου να έρθουν όλα στο φως, να πληροφορηθεί δηλαδή ο πολίτης για όλα όσα κατά το παρελθόν άφησαν σκιές αμφιβολίας και μείωσαν την αξιοπιστία των πολιτικών και της πολιτικής.

Ο αγώνας για την εμπέδωση της διαφάνειας στο δημόσιο βίο πρέπει να είναι διαρκής. Πρέπει ως κοινωνία να αποδείξουμε στην πράξη ότι είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε στην κάθαρση, να περιφρουρήσουμε το κύρος και την αξιοπιστία των θεσμών και να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της Ελληνικής κοινωνίας για πάταξη της διαφθοράς και διαφάνεια σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής