Νεανική Ομαδική Βία

Πολιτικές Πρόληψης της Σύγχρονης Νεανικής Βίας

www.tsigris.gr

Το φαινόμενο της βίας αποτελεί διαχρονικά δομικό χαρακτηριστικό της συγκρότησης όλων των κοινωνιών και δεν έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα κοινωνία χωρίς βία.

Στις μέρες μας, όμως, η κατάσταση είναι σαφώς βεβαρημένη. Η αποθέωση της βίας και η διαρκώς αυξανόμενη προβολή της, η αποπροσωποποίηση των σχέσεων, η έλλειψη στενών κοινωνικών δεσμών, η κοινωνική αναλγησία, η διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, ο ανταγωνισμός, η αποθέωση του ατομικού επιτεύγματος και η μοναχική πορεία χωρίς συντρόφους, οράματα, στόχους, ιδανικά και ευαισθησία καθιστούν το σύγχρονο άνθρωπο περισσότερο από ποτέ ευάλωτο στην εκδήλωση βίαιων συμπεριφορών.

Ο αθλητισμός, η μουσική, η τέχνη, ο κινηματογράφος, τα μέσα ενημέρωσης κατακλύζονται από μηνύματα βίας. Η «γοητεία» της βίας έχει γίνει πλέον σχεδόν ακαταμάχητη και η ειρηνοφιλία φαντάζει ύποπτη και επικίνδυνα θηλυπρεπής συμπεριφορά, καθώς το πρότυπο της αρρενωπότητας έχει ταυτιστεί με αυτό της βίας στη συνείδηση του ευρύτερου κοινού.

Η κάθε κοινωνική οργάνωση έχει την εγκληματικότητα που της αξίζει. Οι δείκτες διακύμανσης της εγκληματικότητας που παρουσιάζει μια κοινωνία στο χώρο και το χρόνο, αποτελούν την πλέον αξιόπιστη μονάδα μέτρησης των φαινομένων κοινωνικής παθογένειας.

Για να προληφθεί μια μελλοντική έξαρση της νεανικής ομαδικής βίας, όπου και αν αυτή εκδηλώνεται, θα πρέπει -μεταξύ των άλλων- να μειωθεί η ανεργία, να αυξηθεί το βιοτικό και το εκπαιδευτικό επίπεδο των πολιτών, να αναβαθμισθεί το κοινωνικό κράτος, να δοθούν ευκαιρίες στους νέους ανθρώπους και να διασφαλισθούν τα μέσα για την επίτευξή τους, να επαναπροσδιορισθούν οι στόχοι της νέας γενιάς, να μειωθεί το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και φτωχών, να ενσωματωθούν οι μειονοτικές ομάδες του πληθυσμού (με πρώτα και κύρια τους οικονομικούς μετανάστες), να στηριχθούν οι θεσμοί της οικογένειας και του σχολείου. Με λίγα λόγια, πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να οικοδομηθεί μια ανοιχτή κοινωνία για όλους.

Ναρκωτικά

Νέες Πολιτικές Αντιμετώπισης της Μάστιγας
www.tsigris.gr

Για την αντιμετώπιση της μάστιγας των ναρκωτικών είναι απαραίτητη η αλλαγή φιλοσοφίας και η προώθηση πολιτικών με κέντρο τον Άνθρωπο που έχει ανάγκη φροντίδας και συμπαράστασης.

Η χρήση ναρκωτικών ουσιών συνδέεται άμεσα με το εμπόριο. Όσο το εμπόριο ανθεί και κάποιοι πλουτίζουν απ’ αυτό, τόσο θα διογκώνεται το πρόβλημα. Από την άλλη μεριά, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το χρήστη ως ασθενή και όχι ως εγκληματία. Οι αλλαγές στο καθεστώς αντιμετώπισης των χρηστών θα έχουν ως βασική τους συνέπεια την κατακόρυφη μείωση του εμπορίου. Η «αγορά» των εμπόρων του θανάτου θα συρρικνωθεί αυτόματα, τα κέρδη τους θα μειωθούν κατακόρυφα και ο κίνδυνος που αναλαμβάνουν οι έμποροι του λευκού θανάτου θα φαντάζει δυσανάλογος σε σχέση με τα προσδοκώμενα κέρδη τους.

Η νέα πολιτική για τα ναρκωτικά θα πρέπει να στηριχθεί στους ακόλουθους πυλώνες: 1) Αντιμετώπιση του χρήστη ως ασθενούς και όχι ως εγκληματία του κοινού ποινικού δικαίου. 2) Παρακολούθηση των χρηστών από εξειδικευμένο και ειδικά εκπαιδευμένο ιατρικό προσωπικό. 3) Δημιουργία στα δημόσια νοσοκομεία ειδικών τμημάτων που θα έχουν ως αποστολή τους την παροχή βοήθειας στους χρήστες. 4) Συνεργασία των νοσοκομείων με τις θεραπευτικές κοινότητες, με σκοπό τη μακροπρόθεσμη ένταξη όλων των χρηστών σε προγράμματα απεξάρτησης. 5) Αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών για τους εξαρτημένους χρήστες που έχουν δηλωθεί στις επίσημες υγειονομικές υπηρεσίες των κατά τόπους νοσοκομείων (βλ. Α. Τσιγκρής: «Αντεγκληματική Πολιτική για την Ελλάδα του 21ου Αιώνα», εκδόσεις Ι. Σιδέρη, 2003).

Το πρόβλημα των ναρκωτικών μας αφορά όλους. Απέναντι σε αυτή τη σύγχρονη κοινωνική μάστιγα δεν επιτρέπονται προσωπικές στρατηγικές. Αντίθετα, επιβάλλεται συνεργασία, ευαισθησία, ανθρωπιά και αλληλεγγύη.

Μεταναστευτική Πολιτική

Η Οικοδόμηση μιας Ευρώπης για Όλους

www.tsigris.gr

Μια συνολική πρόταση μεταναστευτικής πολιτικής για την Ευρώπη θα πρέπει να περιλαμβάνει τα ακόλουθα επιμέρους μέτρα: 1) Εναρμόνιση του δικαίου που ρυθμίζει το άσυλο και καθορισμό του καθεστώτος των προσφύγων. 2) Καταπολέμηση των δικτύων που διακινούν λαθρομετανάστες. 3) Ενίσχυση του ελέγχου στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 4) Συνεργασία με τις χώρες προέλευσης των μεταναστών. 5) Συγκρότηση ευρωπαϊκού σώματος φρούρησης των συνόρων της ΕΕ, με στόχο την ενίσχυση των ελέγχων. 6) Διακοπή των κοινοτικών ενισχύσεων προς τις χώρες προέλευσης που δε θα επιδείξουν πνεύμα συνεργασίας στη δίωξη των δικτύων που διακινούν λαθρομετανάστες. 7) Στενότερη συνεργασία στο ζήτημα της θεώρησης των διαβατηρίων. 8) Αύξηση της κοινοτικής βοήθειας προς την Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία, οι οποίες αποτελούν ευαίσθητα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ (βλ. Α. Τσιγκρής: «Αντεγκληματική Πολιτική για την Ελλάδα του 21ου Αιώνα», εκδόσεις Ι. Σιδέρη, 2003).

Από την άλλη μεριά, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταβάλει προσπάθεια για την άμεση λήψη μέτρων: 1) Ενημέρωσης των Ευρωπαίων πολιτών σε ζητήματα μετανάστευσης. 2) Περιθωριοποίησης των φαινομένων ξενοφοβίας και ρατσισμού. 3) Ενημέρωσης των παραγωγικών φορέων για τη διευκόλυνση της πρόσβασης των μεταναστών στην απασχόληση. 4) Ενημέρωσης των μεταναστών σε ζητήματα εργασίας, εκπαίδευσης, υγείας και κοινωνικής ένταξης. 5) Εκπαίδευσής τους και στοιχειώδους εκμάθησης της γλώσσας των κρατών υποδοχής. 6) Υγειονομικής περίθαλψης των μεταναστών και εξέτασή τους για τυχόν μεταφορά μολυσματικών ασθενειών και επιδημιών. 7) Επίλυσης του στεγαστικού τους προβλήματος και διευκόλυνσής τους στην απόκτηση στέγης.

Η Ευρώπη έχει την υποχρέωση να αποδείξει έμπρακτα την κοινωνική της ευαισθησία με ουσιαστικές παρεμβάσεις που θα κάνουν τη ζωή των μεταναστών καλύτερη.

Τρία Χρόνια Νέας Διακυβέρνησης

Η Ελλάδα Προχωρά με Αυτοπεποίθηση

www.tsigris.gr

Βρισκόμαστε στον τρίτο χρόνο της πρώτης τετραετίας της ΝΔ. Η πρώτη τετραετία της Κυβέρνησης Καραμανλή είναι πλέον σαφές ότι χαρακτηρίζεται από μεγάλες αλλαγές, που έχει ανάγκη ο Τόπος και απαιτούν οι πολίτες. Είναι η τετραετία των τομών και των μεταρρυθμίσεων. Η Κυβέρνηση προχωρά μπροστά χωρίς προκαταλήψεις και λαϊκισμούς, μακριά από αναχρονιστικές αντιλήψεις. και απαλλαγμένη από νοοτροπίες συντήρησης.

Προεκλογικά οι πολίτες εμπιστεύθηκαν τον Κώστα Καραμανλή και την ΝΔ για τη δημιουργία της Νέας Ελλάδας. Η πλατιά κοινωνική συμμαχία που διαμορφώθηκε οδήγησε σε μια μεγάλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία στις εκλογές του Μαρτίου 2004, η οποία ενισχύθηκε στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου 2004. Σήμερα, οι πολίτες περιβάλλουν με την ίδια εμπιστοσύνη την Κυβέρνηση της ΝΔ, γιατί αναγνωρίζουν τη δύσκολη κατάσταση που παρέλαβε, αλλά και γιατί αναγνωρίζουν τις επίπονες προσπάθειές της να επαναφέρει τη διαφάνεια και την κοινωνική δικαιοσύνη στη χώρα, προσδίδοντας παράλληλα αισιόδοξη προοπτική για το μέλλον.

Στο σημείο αυτό αξίζει να τονιστεί το αναμφισβήτητο γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν διαχρονικά σταθερή υπεροχή της Νέας ∆ηµοκρατίας. Συγκεκριμένα, το σύνολο σχεδόν των δημοσκοπήσεων που έχουν δημοσιευθεί -από τον Μάρτιο του 2004 έως και σήμερα- µε ερωτήματα «πρόθεσης ψήφου», «παράστασης νίκης» και «αξιολόγησης των κοµµάτων και των πολιτικών αρχηγών», η Νέα Δηµοκρατία διαθέτει σταθερά το προβάδισμα σε όλους τους σχετικούς δείκτες.

Ο βασικός αντίπαλος της Κυβέρνησης ήταν και παραµένουν τα κρίσιµα προβλήµατα που αντιµετωπίζει ο Τόπος. Στην κατεύθυνση αυτή, εντείνει διαρκώς τις προσπάθειές της. Αποφασισμένη να πάει πιο γρήγορα, πιο δυνατά, πιο ψηλά. Έχει τη θέληση, έχει τη δύναμη, έχει την τόλμη, να πάει τη Χώρα μπροστά. Προχωρά χωρίς αιφνιδιασμούς. Με την κοινωνία παρούσα. Χωρίς δογµατισµούς. Με τον πολίτη συµµέτοχο. Χωρίς προκαταλήψεις. Με διάλογο, συνεννόηση, σύνθεση.

Ανοίγει η Ψαλίδα ΝΔ - ΠΑΣΟΚ

Συντριπτική Διαφορά σε Όλους τους Δείκτες

www.tsigris.gr

Σύμφωνα και με τις δύο πιο πρόσφατες έρευνες (MRB: 26-28/2, ALPHA και GPO: 21-23/2, MEGA) σε όλους τους βασικούς δείκτες που αξιολογούν τους πολιτικούς αρχηγούς και τα κόμματα, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής αυξάνουν τα ήδη υψηλά ποσοστά της θετικής αξιολόγησής τους, τη στιγμή που τα αντίστοιχα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου μειώνονται ακόμα περισσότερο.

Η γενική άποψη για τη συνολική παρουσία και το έργο της Κυβέρνησης και της Αντιπολίτευσης, η Κυβέρνηση συγκεντρώνει σήμερα 44,6% θετικών απαντήσεων, έναντι μόνο 28,9% που συγκεντρώνει η αξιωματική αντιπολίτευση. Σε σχέση μάλιστα με την αμέσως προηγούμενη έρευνα της ίδιας εταιρείας παρατηρείται αύξηση των θετικών απαντήσεων για την Κυβέρνηση και μείωση των θετικών απαντήσεων για το ΠΑΣΟΚ. Έτσι, η πολύ μεγάλη διαφορά (14 μονάδες) που χώριζε τα δύο κόμματα πριν από ένα μήνα, γίνεται σήμερα ακόμα μεγαλύτερη (15,7%).

Το ίδιο συμπέρασμα προκύπτει και από τη γενική αξιολόγηση των δύο πολιτικών αρχηγών. Το εξαιρετικά υψηλό ποσοστό θετικών κρίσεων (58%) που απολάμβανε τον προηγούμενο μήνα ο Κώστας Καραμανλής αυξάνεται ακόμα περισσότερο, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό του Γιώργου Παπανδρέου υφίσταται μία εντυπωσιακή μείωση κατά 4,1%. Το αποτέλεσμα είναι, η εντυπωσιακή διαφορά των 15 περίπου μονάδων που χώριζε τον προηγούμενο μήνα τους δύο πολιτικούς αρχηγούς, να εκτοξεύεται σήμερα σχεδόν στις 20 μονάδες.

Το κυρίαρχο συμπέρασμα που προκύπτει επομένως δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία για το ποιος πολιτικός και ποιο Κόμμα, κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό. Στους βασικούς δείκτες αποτυπώνεται μία σαφέστατη ποιοτική υπεροχή της Κυβέρνησης, η οποία εκφράζεται με τεράστιες ποσοτικά διαφορές.

Τρία χρόνια μετά τις εκλογές του 2004, όχι μόνο δεν μπορεί να μιλήσει κανείς αξιόπιστα για ουσιαστική φθορά της Κυβέρνησης, αλλά αντίθετα μπορεί με σαφήνεια να επισημάνει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η αντιπολίτευση.

Η Βία κατά των Γυναικών

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

www.tsigris.gr

Ο βιασμός είναι ένα από τα ελάχιστα αναφερόμενα στην αστυνομία εγκλήματα (βλ. Τσιγκρής, Α.: «Χωρίς Συναίνεση», Εκδόσεις Σάκκουλα, 1998). Από τους 100 βιασμούς που διαπράττονται στην Ελλάδα, βρέθηκε ότι μόνο οι 6 φτάνουν στη γνώση της αστυνομίας. Από τις 100 υποθέσεις που φτάνουν στη γνώση της αστυνομίας, μόνο μία καταλήγει στο ακροατήριο για να εκδικασθεί. Το τελευταίο ερευνητικό αποτέλεσμα είναι άκρως ενδεικτικό του θεσμοποιημένου σεξισμού που εφαρμόζεται και αναπαράγεται στο πλαίσιο του συστήματος απονομής της ποινικής δικαιοσύνης στις υποθέσεις αυτού του τύπου.

Η έρευνα για το έγκλημα του βιασμού στην Ελλάδα (βλ. Τσιγκρής, Α.: «Βιασμός: Το Αθέατο Έγκλημα», Εκδόσεις Σάκκουλα, 1996) απέδειξε ότι κάθε χρόνο διαπράττονται περίπου 4.500 βιασμοί, από τους οποίους μόνο 270 καταγγέλλονται στην αστυνομία, μόνο 183 καταλήγουν σε σύλληψη κάποιου υπόπτου, μόνο 47 φτάνουν στο ακροατήριο για να εκδικασθούν, μόνο 20 καταλήγουν σε καταδικαστική απόφαση και τελικά μόνο σε λιγότερους από 10 βιαστές επιβάλλεται κάθειρξη, δηλαδή στερητική της ελευθερία ποινή άνω των 5 ετών.

Εντυπωσιακό και άκρως αποκαλυπτικό της συναισθηματικής κατάστασης του θύματος, είναι ότι το 60% των θυμάτων βιώνουν συναισθήματα ενοχής για την επίθεση που δέχθηκαν. Το παραπάνω αποτέλεσμα -αν συνδυαστεί με το 35% των θυμάτων που δήλωσαν ότι θα μπορούσαν να είχαν αποφύγει το βιασμό τους αν είχαν συμπεριφερθεί διαφορετικά- μας οδηγεί στο προφανές συμπέρασμα ότι η μεγάλη πλειοψηφία των θυμάτων αυτο-ενοχοποιούνται αναφορικά με το βιασμό τους. Η αυτο-ενοχοποίηση του θύματος σημαίνει μερική έως και ολοκληρωτική απο-ενοχοποίηση του δράστη και οδηγεί σχεδόν πάντα στη σιωπή.

Η σύνδεση της αρρενωπότητας με την ενεργητικότητα και τη δύναμη και της θηλυκότητας με την παθητικότητα και την υποταγή, έχουν δημιουργήσει μια ευρέως αποδεκτή αντίληψη της σεξουαλικότητας στην οποία ο άνδρας αναμένεται να είναι το ενεργητικό και η γυναίκα το παθητικό υποκείμενο, αναμένεται δηλαδή ο άνδρας να επιχειρεί να ξελογιάσει και να παρασύρει και η γυναίκα να ξελογιάζεται και να παρασύρεται.

Τα άτομα που είναι προσκολλημένα σε διπλά κριτήρια με βάση τα οποία προσδιορίζουν την ανδρική και τη γυναικεία συμπεριφορά, είναι πιθανότερο να εκδηλώσουν βίαιη επιθετικότητα. Οι παραδοσιακές στάσεις και οι συντηρητικές απόψεις, σχετικά με το ρόλο των φύλων, προσφέρουν τη βάση για την αιτιολόγηση των εγκλημάτων βίας με θύματα γυναίκες.