Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2007

Νόμος Πλαίσιο για την Παιδεία

Μεταρρύθμιση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
www.tsigris.gr
Οι τελικές ρυθμίσεις του Νόμου Πλαισίου για την Παιδεία περιέχουν σηµαντικές τοµές που θα συµβάλουν στην ποιοτική αναβάθµιση της Τριτοβάθµιας Εκπαίδευσης. Έχει ήδη εισαχθεί θεσµικά η αρχή της αξιολόγησης και του αυτοελέγχου των Πανεπιστηµίων, µε σκοπό να εξαλειφθούν τα φαινόµενα αδιαφάνειας και κακοδιαχείρισης.

Τελευταίο οχυρό όσων επιθυµούν να αντιπολιτευθούν την Κυβέρνηση, αδιαφορώντας για τις ανάγκες της Παιδείας, είναι η υπόµνηση για αύξηση του ποσοστού του Προϋπολογισµού για την Παιδεία στο 5%. Η αλήθεια είναι ότι τα αλλεπάλληλα κύµατα μεταρρυθµίσεων στην Παιδεία συντελούνται σε μια εξαιρετικά κρίσιµη συγκυρία για την εθνική οικονοµία, κατά την οποία η Κυβέρνηση προσπαθεί µε την ήπια προσαρµογή να εξυγιάνει τα δημόσια οικονομικά χωρίς να επιβαρύνει τους πολίτες.

Παρά τη δυσµενή αυτή συγκυρία, το Υπουργείο Παιδείας µόνο το 2006 κατόρθωσε να αυξήσει κατά 13,6% τις επιχορηγήσεις στα Πανεπιστήµια για τις λειτουργικές τους δαπάνες, ενώ ήδη σχεδιάζονται αυξήσεις μεγαλύτερου ύψους για το 2007 και 2008, ώστε να αγγίξουµε το στόχο του 5% για την Παιδεία .

Πάγια επιδίωξη της Νέας Διακυβέρνησης είναι να δροµολογεί τις μεταρρυθµίσεις που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία μέσα από τη συναίνεση και το διάλογο. Οι μεγάλες αλλαγές στην Παιδεία προκύπτουν μετά από εξαντλητικό διάλογο για περισσότερο από ένα χρόνο του Υπουργείου µε τους αρµόδιους φορείς της πανεπιστηµιακής κοινότητας, των πολιτικών κοµµάτων και των κοινωνικών φορέων.

Για όλους τους παραπάνω λόγους η εκπαιδευτική κοινότητα, στη συντριπτική της πλειοψηφία, αγκαλιάζει το έργο της Κυβέρνησης. Η κυβερνητική πολιτική στον τομέα της Παιδείας πετυχαίνει και θα αποτελέσει βασικό πυλώνα διατήρησης της πολιτικής κυριαρχίας της Νέας Δηµοκρατίας.

Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2007

Πανεπιστημιακό Άσυλο

Ψάχνοντας το Αυτονόητο
Όποιος έχει έστω και ελάχιστη σχέση με το πανεπιστήμιο γνωρίζει πολύ καλά ότι στις φοιτητικές εστίες, στις σχολές, στα κτίρια των διοικητικών υπηρεσιών, στις αίθουσες διδασκαλίας, καθημερινά τελούνται εγκληματικές πράξεις, κυρίως από κάποια εξωπανεπιστημιακά στοιχεία που παρεισφρέουν στους χώρους των πανεπιστημίων με την ανοχή -τις περισσότερες φορές- της πανεπιστημιακής κοινότητας και κυρίως των διδασκόντων και των πρυτανικών αρχών.
Εγκληματικές πράξεις που αρχίζουν από κλοπές πανάκριβου τεχνολογικού εξοπλισμού και φτάνουν μέχρι φθορές περιουσιακών στοιχείων πολλών εκατομμυρίων ευρώ, που καλούνται να πληρώσουν οι Έλληνες φορολογούμενοι.
Και ενώ στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ της χώρας συμβαίνουν τα παραπάνω, σχεδόν καθημερινά, στην πολιτική μας ζωή κάποιοι ψάχνουν ακόμη για τα αυτονόητα. Ότι είναι, δηλαδή, δουλειά της Αστυνομίας να περιφρουρήσει τη νομιμότητα από εγκληματικές πράξεις που τελούνται εντός των πανεπιστημικών χώρων.
Ο Θόδωρος Πάγκαλος είπε πρόσφατα το αυτονόητο, αλλά η προσπάθειά του έπεσε στο κενό, κυρίως γιατί αποδοκιμάσθηκε από το ΠΑΣΟΚ. Έμεινε λοιπόν, για μια ακόμη φορά, μόνη της η Κυβέρνηση να υπερασπίζεται το αυτονόητο. Μόνο που πρέπει το ΠΑΣΟΚ να καταλάβει ότι αν δεν αντιμετωπιστεί το πρόβλημα του ασύλου άμεσα, το δημόσιο πανεπιστήμιο δύσκολα θα δει προκοπή.

Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2007

Άρθρο 16

Όχι Άλλα Παιχνίδια με τους Θεσμούς
Περισσότεροι από ένας (1) στους δύο (2) Έλληνες τάσσονται υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος, κρίνοντας ότι πρέπει να αρθεί η απαγόρευση λειτουργίας μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων στην ανώτατη εκπαίδευση.

Η διαπίστωση αυτή προκύπτει και από τις δύο πρόσφατες πανελλήνιες έρευνες που έδωσαν μία ηχηρή απάντηση σε όλους όσους εξακολουθούν να οχυρώνονται πίσω από ιδεολογήματα του παρελθόντος, θεωρώντας ότι οι απαγορεύσεις συνιστούν «προοδευτική» πολιτική. Συγκεκριμένα, στην έρευνα της GPO (MEGA, 15/1/2007) το 55% συμφωνεί με την άρση της συγκεκριμένης απαγόρευσης στο άρθρο 16 του Συντάγματος έναντι του 39,2% που διαφωνεί, ενώ και στην έρευνα της Καπα-Research (Το Βήμα, 31/12/2006) το 57,4% τάσσεται υπέρ της ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων έναντι του 38,8% που διαφωνεί.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η πλειοψηφούσα αυτή άποψη σχηματίζεται από το 73% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας, το 42% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και το 34% των ψηφοφόρων της αριστεράς. Η πλειοψηφία αυτή διαθέτει επομένως, σε μεγάλο βαθμό, διακομματικά χαρακτηριστικά, δικαιώνοντας τη θέση του Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή ότι «η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι αδιαπραγμάτευτη» και θα προχωρήσει «με την ευρύτερη δυνατή συναίνεση».

Η συναίνεση αυτή μάλιστα θα μπορούσε να ήταν πολύ ευρύτερη αν οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ αντιδρούσαν, σε μικρότερο βαθμό, στη σαφή υπόδειξη του ίδιου του αρχηγού τους σε πρόσφατη συνέντευξή του (Το Βήμα, 10/12/2006). Όμως, πώς να καταφέρει το ΠΑΣΟΚ να αποκτήσει κοινό πολιτικό λόγο, όταν ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου, παρά τη θέση του υπέρ της άρσης της συνταγματικής απαγόρευσης του άρθρου 16, τελικά αποφασίζει να «αποδράσει» από τη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση.

Για ένα θέμα που έχει διχάσει επί σειρά ετών τα πολιτικά κόμματα, την πανεπιστημιακή κοινότητα, τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης και τους ίδιους τους πολίτες, δεν επιτρέπονται ανευθυνότητας και μικροπολιτικά παιχνίδια.

Φτάνει πια. Η Δημοκρατία δεν επιτρέπει άλλα παιχνίδια με τους θεσμούς. Η Ελληνική κοινωνία δεν έχει πλέον καμία αμφιβολία για τις ιστορικές ευθύνες του ΠΑΣΟΚ. Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες εμπιστεύονται σταθερά την παράταξη των μεγάλων επιλογών για τον Τόπο και τον Πρωθυπουργό των μεταρρυθμίσεων.-

Τοπικά Συμβούλια Πρόληψης Παραβατικότητας

Τοπική Αυτοδιοίκηση και Αντεγκληματική Πολιτική
Με το νέο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (άρθρο 84) εισάγεται ένας νέος και καινοτόμος θεσμός για την πρόληψη της εγκληματικότητας σε τοπικό επίπεδο. Τα Τοπικά Συμβούλια Πρόληψης της Παραβατικότητας (ΤΟ.Σ.Π.ΠΑ.), μπορούν να αναλάβουν τις παρακάτω επιμέρους δράσεις:

1. Την καταγραφή και μελέτη της εγκληματικότητας στην πραγματική της διάσταση στο πλαίσιο των Δήμων.
2. Την ευαισθητοποίηση και την ενεργό συμμετοχή των κοινωνικών φορέων και των πολιτών σε προγράμματα πρόληψης.
3. Την πλαισίωση και το συντονισμό πρωτοβουλιών άλλων κοινωνικών φορέων που στοχεύουν στην πρόληψη.
4. Τη συνδρομή στο κοινωνικό έργο της αστυνομίας.
5. Την πρόταση της δημιουργίας κέντρων βοηθείας, αρωγής και πληροφόρησης για τα θύματα εγκληματικών πράξεων.
6. Την ανάπτυξη της κοινοτικής διαμεσολάβησης και την εμπέδωση της κοινωνικής αλληλεγγύης.
7. Την εκπόνηση και εφαρμογή προγραμμάτων παροχής κοινωφελούς εργασίας.
8. Την υποβολή προτάσεων προς τους αρμόδιους φορείς (Περιφέρεια, Νομαρχία, ΥΠΕΧΩΔΕ) για την αναβάθμιση ορισμένων περιοχών, που παρουσιάζουν προβλήματα παραβατικότητας.
9. Την κατάστρωση προγραμμάτων πρόληψης, σχετικά με ειδικές μορφές παραβατικής-εγκληματικής συμπεριφοράς, όπως η σχολική και εξωσχολική βία, η χρήση ναρκωτικών, η κακοποίηση και η εκμετάλλευση ανηλίκων.

Μέσα από τις παραπάνω δράσεις και λειτουργίες των Τοπικών Συμβουλίων Πρόληψης της Παραβατικότητας, οι Δήμοι της Χώρας μπορούν να καταστούν οι φυσικοί χώροι διαχείρισης και πρόληψης της μικρομεσαίας εγκληματικότητας και να συμβάλλουν στην εμπέδωση της ασφαλείας του πολίτη στην καθημερινή του ζωή, ως βασικό όρο της ποιότητας ζωής.

Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2007

Συνταγματική Αναθεώρηση

Τα Επιχειρήματα για την Αναθεώρηση του Άρθρου 16
Με την πρόταση της κυβέρνησης για τη μεταρρύθμιση του Άρθρου 16 του Συντάγματος, τίθενται οι βάσεις για την πραγματική απελευθέρωση των δυνάμεων της Παιδείας στον τόπο μας. Πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, από το 1997, είναι να κατοχυρωθεί η δυνατότητα ίδρυσης και λειτουργίας Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων μη κρατικού, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, υπό τον αυστηρό έλεγχο και την εποπτεία του κράτους.

Μιλώντας για ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, είναι αναγκαίο να δούμε τις θέσεις, αλλά και τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η Νέα Δημοκρατία στο ζήτημα αυτό:

1. Η Παιδεία, ήταν, είναι και θα είναι δημόσιο αγαθό. Συνεπώς, η ποιότητα και η λειτουργία των μη κρατικών πανεπιστημίων, η αξιολόγηση, η επιλογή του προσωπικού τους και η διασφάλιση υψηλής ποιότητας των υπηρεσιών τους θα ελέγχονται αυστηρά από την Πολιτεία.
2. Ευθύνη και χρέος της Πολιτείας, ήταν και παραμένει η ενδυνάμωση της ποιότητας και της προσφοράς των δημοσίων πανεπιστημίων, κάτι το οποίο καθίσταται φανερό από τη δέσμη τομών, αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που προωθεί η κυβέρνηση για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση συνολικότερα.
3. Τα νέα ιδρύματα θα συστήνονται από νομικά πρόσωπα πέρα των στενών ορίων του Δημοσίου, αφού υποβληθούν από την αρχή και υποβάλλονται διαρκώς στη συνέχεια, σε διαδικασίες ελέγχων και εγγυήσεων. Θα είναι μη κερδοσκοπικά. Η άδεια λειτουργίας τους, μετά από οποιαδήποτε παρατυπία, είναι δυνατό να ανακληθεί.
4. Τα νέα ιδρύματα θα λειτουργούν συμπληρωματικά σε σχέση με τα κρατικά, ο ρόλος και η λειτουργία των οποίων συνεχώς θα ενισχύονται από την Πολιτεία. Δεν θα χρηματοδοτούνται από την Πολιτεία και θα στηρίζονται σε ιδίους πόρους.
5. Η ίδρυση μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων δε σημαίνει ιδιωτικοποίηση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, αλλά αντιθέτως έγκαιρη και σίγουρη προστασία του κύρους και της δύναμης της Δημόσιας Εκπαίδευσης.

Η Κυβέρνηση θέλει να θέσει κανόνες και όρους στο τι είδους πανεπιστήμιο θέλουμε να λειτουργεί εκτός των στενών ορίων του κράτους, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε εγκαίρως καταστάσεις, που αν αδρανήσουμε θα είναι στο μέλλον ανεξέλεγκτες.

Η χώρα μας αποτελεί μοναδική περίπτωση στην οποία απαγορεύεται ρητά από το Σύνταγμα η ίδρυση και λειτουργία φορέων παροχής Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης που δεν είναι αυστηρά κρατικοί. Πρακτικά, όμως, τα τελευταία χρόνια, με ευθύνη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, έχει διαμορφωθεί πεδίο ίδρυσης και λειτουργίας ιδιωτικών φορέων παροχής εκπαίδευσης σε τριτοβάθμιο επίπεδο. Οι φορείς αυτοί, είτε ονομάζονται Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, είτε ιδιωτικά κολέγια, ιδρύονται με μία απλή αίτηση για έναρξη επιτηδεύματος στη Νομαρχία που ανήκουν. Εγγράφουν χιλιάδες νέους, τη φοίτηση των οποίων επιλαμβάνονται, αν και η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχουν είναι παντελώς ανεξέλεγκτη από το Υπουργείο Παιδείας.

Διάφορα ιδιωτικά κολέγια και κέντρα σπουδών έχουν προχωρήσει σε απευθείας συμφωνίες (μέσω franchising, δηλαδή συστήματος δικαιόχρησης) με ευρωπαϊκά ή μη πανεπιστήμια και κολέγια, τα οποία αν και δεν κατατάσσονται -πολλές φορές-στις κατηγορίες των κορυφαίων ή καλύτερων ιδρυμάτων πανεπιστημιακής ή τεχνολογικής εκπαίδευσης, είναι αναγνωρισμένα στη χώρα όπου εδρεύουν, ή ακόμη και διεθνώς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να προκύπτουν περαιτέρω επιπλοκές σε σχέση με την αναγνώριση των τίτλων σπουδών και των επαγγελματικών δικαιωμάτων που προσφέρουν.

Δεδομένου ότι τα επαγγελματικά δικαιώματα είναι υπόθεση ανταγωνισμού και ανήκουν στην ευθύνη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η χώρα μας έχει παραπεμφθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και καλείται να προσαρμοστεί με την αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων από εγχώρια ιδιωτικά κέντρα σπουδών που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια το αργότερο έως τις 20 Οκτωβρίου 2007.
Οποιαδήποτε περαιτέρω καθυστέρηση στην ίδρυση και λειτουργία μη κρατικών φορέων παροχής Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης δε θα σημάνει μόνο ενδεχόμενη καταδίκη και βαριά χρηματικά πρόστιμα για τη χώρα, αλλά θα έχει ακόμη σοβαρότερες και ουσιαστικότερες συνέπειες για την Παιδεία και την Κοινωνία μας:

1. Θα διαιωνιστεί το ισχύον καθεστώς με τα ιδιωτικά κολέγια και κέντρα σπουδών, που ουσιαστικά αναπτύχθηκε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, χωρίς να υπάρχουν ούτε θεσμοθετημένα όρια και κριτήρια ίδρυσης και λειτουργίας τους, ούτε έλεγχος της ποιότητας σπουδών και του διδακτικού τους προσωπικού από την πλευρά του Υπουργείου Παιδείας.
2. Οι νέοι μας θα επενδύουν το εκπαιδευτικό και επαγγελματικό τους μέλλον σε πτυχία αμφίβολης προέλευσης, αξίας και ισχύος.
3. Θα συνεχιστεί με αμείωτους, αν όχι με αυξανόμενους ρυθμούς, η μετανάστευση φοιτητών μας σε πανεπιστήμια του εξωτερικού με συνέπεια την ακατάσχετη οικονομική «αιμορραγία» των ελληνικών οικογενειών αλλά και της χώρας σε συνάλλαγμα.

Οι κοινωνικοί εταίροι, ιδρύματα, κληροδοτήματα, που έχουν πολλά να προσφέρουν στην Παιδεία και γενικότερα στην Εκπαίδευση, θα στερηθούν τη δυνατότητα ίδρυσης φορέων παροχής Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Θα συνεχιστεί το μονοπώλιο της αυστηρά κρατικής Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, με συνέπεια να διαιωνίζονται οι παθογένειες και οι αγκυλώσεις του υπάρχοντος συστήματος και κυρίως να μειώνονται αντί να αυξάνονται οι δυνατότητες για διεύρυνση της υγιούς άμιλλας και ανταγωνιστικότητας στα πεδία της επιστήμης, της έρευνας, της καινοτομίας.

Οι φωνές αμφισβήτησης των μεταρρυθμίσεων, που είναι απαραίτητες να γίνουν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, μπορεί να υπόσχονται πρόσκαιρες κομματικές εντυπώσεις, αλλά δεν προσφέρουν κανένα απολύτως όφελος για την Παιδεία, για τη νεολαία και την κοινωνία μας.

Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2007

Το Μεταρρυθμιστικό Έργο της Κυβέρνησης

Αλλάζει η Εικόνα της Χώρας
www.tsigris.gr
Στις 7 Μαρτίου του 2004, οι Έλληνες ζήτησαν διακυβέρνηση ευθύνης, οικονομία ευκαιριών, βιώσιμη και ισόρροπη ανάπτυξη, διαφάνεια, σύγχρονο κράτος δικαίου. Ζήτησαν νέο πολιτικό πολιτισμό. Σήμερα, η Ελλάδα βρίσκεται σε μια νέα πορεία. Οι πολίτες διαπιστώνουν καθημερινά ότι η Χώρα μπήκε σε τροχιά σταθερότητας και ανάπτυξης. Η πολιτική της ΝΔ αποδεικνύεται αποτελεσματική σε όλα τα επίπεδα: Στο εσωτερικό, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην ευρύτερη περιοχή.

Βρισκόμαστε στον τρίτο χρόνο της πρώτης τετραετίας της ΝΔ. Η πρώτη τετραετία της Κυβέρνησης Καραμανλή είναι πλέον σαφές ότι χαρακτηρίζεται από μεγάλες αλλαγές, που έχει ανάγκη ο Τόπος και απαιτούν οι πολίτες. Είναι η τετραετία των τομών και των μεταρρυθμίσεων. Η Κυβέρνηση προχωρά μπροστά χωρίς προκαταλήψεις και λαϊκισμούς, μακριά από αναχρονιστικές αντιλήψεις. και απαλλαγμένη από νοοτροπίες συντήρησης.


1. Συνταγματική Αναθεώρηση

Σύμφωνα µε τα στοιχεία όλων των ερευνών μέτρησης της κοινής γνώμης, η αποδοχή της ελληνικής κοινωνίας στη συνολική πρόταση του Πρωθυπουργού για τη Συνταγματική Αναθεώρηση είναι πλειοψηφική. Συγκεκριμένα, τρεις (3) στους τέσσερις (4) πολίτες κρίνουν θετικά την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης. Η κοινή γνώμη μάλιστα δηλώνει µε ποσοστά απόλυτης πλειοψηφίας τη διαφωνία της, τόσο µε την άποψη που διατύπωσε το ΠΑΣΟΚ ότι η πρωτοβουλία γίνεται «για επικοινωνιακούς λόγους», όσο και µε την άποψη που διατύπωσαν τα κόµµατα της Αριστεράς ότι πρόκειται για «συντηρητική αναθεώρηση» µε την οποία διαφωνούν.

Γίνεται επομένως σαφές ότι οι Έλληνες, όχι µόνο συμφωνούν σχεδόν καθολικά µε την πρωτοβουλία και την πρόταση που κατάθεσε ο Πρωθυπουργός, αλλά καταδικάζουν ταυτόχρονα την αρνητική στάση των κοµµάτων της αντιπολίτευσης. Έτσι, παρά την αρνητική στάση του ΠΑΣΟΚ και των κοµµάτων της Αριστεράς, η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης θα επιθυμούσε να υπάρξει ειλικρινής διάλογος και συναίνεση στα θέματα που θα απασχολήσουν τη συζήτηση για τη Συνταγματική Αναθεώρηση.

Με ζητούμενο τη συναίνεση γίνεται επίσης σαφές, ότι η κοινή γνώμη επιζητά τη μεταρρύθμιση ακόμα και θεμάτων που μέχρι πριν λίγα χρόνια θεωρούνταν «ταμπού», όπως η ίδρυση µη κρατικών πανεπιστημίων και η άρση της μονιμότητας για τους νεοπροσλαµβανόµενους στο ∆ηµόσιο. Εντυπωσιακά θετικές είναι, όμως, και οι απαντήσεις που δίνονται αναλυτικά και στα επιμέρους θέματα (βλ. τον παρακάτω Πίνακα), που θα μπορούσαν να απασχολήσουν τη Συνταγματική Αναθεώρηση, σύμφωνα µε την πρόταση του Πρωθυπουργού.

Τα θέματα που ανέφερε ο Πρωθυπουργός γίνονται αποδεκτά µε ποσοστά απόλυτης πλειοψηφίας. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι ο πρώτος στόχος της Κυβέρνησης -η συναίνεση των πολιτών- έχει ήδη επιτευχθεί.


2. Συνταγματική Κατοχύρωση της Διαφάνειας

Από την άλλη μεριά, η Κυβέρνηση -ανταποκρινόμενη στο γενικότερο αίτημα για θωράκιση της διαφάνειας και πάταξη της διαφθοράς- έχει αναλάβει έως σήμερα μία σειρά από νομοθετικές πρωτοβουλίες, οι οποίες κατατείνουν στη δημιουργία ενός Κράτους στην υπηρεσία του πολίτη, απαλλαγμένου από γραφειοκρατικές στρεβλώσεις και φαινόμενα δυσλειτουργίας. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται ένα θεσμικό περιβάλλον χρηστής διακυβέρνησης, το οποίο προάγει τις βάσεις για μια ισόρροπη και βιώσιμη ανάπτυξη και ενισχύει την ποιότητα της Δημοκρατίας μας.

Συγκεκριμένα, στον τομέα της συνταγματικής κατοχύρωσης της διαφάνειας στο δημόσιο βίο του Τόπου, η Κυβέρνηση έχει ήδη παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη πρόταση η οποία περιλαμβάνει τις ακόλουθες επιμέρους προτάσεις: 1) Διαφάνεια στα οικονομικά των πολιτικών κομμάτων και των συνδυασμών. 2) Διαφάνεια στις προεκλογικές, αλλά και στις εν γένει λειτουργικές δαπάνες των υποψήφιων βουλευτών, οι οποίες -ορισμένες, έστω και μεμονωμένες φορές- δημιουργούν αμφιβολίες στην κοινωνία. 3) Διαφάνεια στα οικονομικά των βουλευτών και των μελών της Κυβέρνησης, με ουσιαστική κατοχύρωση του «πόθεν έσχες» και πρόβλεψη αυστηρών κυρώσεων. Μάλιστα, συζητείται το ενδεχόμενο να ανατεθεί ο σχετικός έλεγχος στο Συνταγματικό Δικαστήριο, ώστε η Βουλή να μην εμφανίζεται -από πλευράς ελέγχου- ως ελεγχόμενη και ελέγχουσα.

Με τον τρόπο αυτό θα συμπληρωθεί το θεσμικό πλαίσιο που εισήχθη κατά την προηγούμενη Συνταγματική Αναθεώρηση, ιδίως όσον αφορά τα οικονομικά και το ιδιοκτησιακό καθεστώς των μέσων μαζικής ενημέρωσης (άρθρο 14 παρ. 9 του Συντάγματος) καθώς και τις Ανεξάρτητες Αρχές και το οποίο εξειδικεύθηκε με σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων, πολλές από τις οποίες προωθήθηκαν από την Κυβέρνηση της ΝΔ. Η εμπειρία, άλλωστε, του παραπάνω θεσμικού πλαισίου και οι όποιες αδυναμίες αναδείχθηκαν κατά την εφαρμογή του, αποτελούν χρήσιμο οδηγό για την επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος.

Με τις πρωτοβουλίες και τις παρεμβάσεις της η Κυβέρνηση αποδεικνύει στην πράξη ότι είναι αποφασισμένη: 1) Να προχωρήσει στην κάθαρση του δημόσιου βίου. 2) Να περιφρουρήσει το κύρος και την αξιοπιστία των θεσμών. 3) Να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ελληνικής κοινωνίας για πάταξη της διαφθοράς και διαφάνεια σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής του Τόπου.


3. Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση

Η Νέα Δηµοκρατία έθεσε εξαρχής το στοίχηµα για εξευρωπαϊσµό της Παιδείας ως πρωταρχικό ζήτηµα της Νέας Διακυβέρνησης. Στις Προγραµµατικές Δηλώσεις, ο Πρωθυπουργός ανέφερε: «…Η επένδυση στην Παιδεία είναι πρώτη επιλογή µας και προσωπικό όραµά µου. Είναι η γέφυρα που µας οδηγεί στη Νέα Εποχή… Στόχος µας είναι να δηµιουργήσουµε τα σχολεία και Πανεπιστήµια του μέλλοντος. Να μεταβάλλουµε τη Χώρα µας σε εκπαιδευτικό κέντρο για ολόκληρη την περιοχή. Εµείς να παράγουµε Παιδεία…».

Η Νέα Διακυβέρνηση έθεσε -και ήδη υλοποιεί- στον ευαίσθητο τοµέα της Παιδείας τους παρακάτω στόχους: 1) Την ενίσχυση του ρόλου του Δηµόσιου Πανεπιστήµιου, προκειµένου να συναγωνίζεται τα μεγάλα Πανεπιστήµια της Ευρώπης και της Αµερικής. 2) Την ενίσχυση των Ολοήµερων Σχολείων. 3) Την υποχρεωτική εκπαίδευση για 12 χρόνια. 4) Την αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 5%. 5) Την αύξηση του αριθµού των δασκάλων και καθηγητών, ώστε να βελτιώνεται συνεχώς η ποιότητα της παρεχόµενης διδασκαλίας. 6) Την καθιέρωση ειδικού πλαισίου για τη λειτουργία µη κρατικών, µη κερδοσκοπικών Πανεπιστηµίων.

Η μεγάλη πλειονότητα της εκπαιδευτικής κοινότητας και η συντριπτική πλειοψηφία της Ελληνικής κοινωνίας, αγκαλιάζουν τις πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης στον ευαίσθητο χώρο της Παιδείας και ζητούν άμεση υλοποίηση των προγραμματικών της δεσμεύσεων.


4. Πολιτικές Τόνωσης της Απασχόλησης

Η ανεργία αποτελεί μάστιγα των σύγχρονων κοινωνιών και πρέπει να αντιμετωπίζεται με υψηλό αίσθημα ευθύνης. Η ανεργία των νέων ανθρώπων αναβάλει για το μέλλον τα όνειρα μια γενιάς. Σε ψυχολογικό επίπεδο, η ανεργία των νέων δημιουργεί συναισθήματα απογοήτευσης, τάσεις σύγκρουσης με την κοινωνία και φυγής στο περιθώριο.

Στον τομέα της ενίσχυσης της απασχόλησης και της καταπολέμησης της ανεργίας η Κυβέρνηση αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες που υπάρχουν και δίνει τη μάχη σε τρία μέτωπα.
Το πρώτο μέτωπο αφορά τη διαχείριση της ανεργίας. Η Κυβέρνηση παρέχει στους άνεργους συμβουλευτικές υπηρεσίες μέσα από αναβαθμισμένες Δημόσιες Υπηρεσίες Απασχόλησης (τον ΟΑΕΔ και τα Κέντρα Προώθησης Απασχόλησης). Ολοκληρώθηκε η πρόσληψη περίπου 400 εργασιακών συμβούλων για την εξατομικευμένη προσέγγιση κάθε ανέργου. Ολοκληρώθηκε η μηχανοργάνωση του ΟΑΕΔ και διευρύνθηκε η εξατομικευμένη παρέμβαση. Τέλος, χρηματοδοτείται και εξασφαλίζεται το συνταξιοδοτικό δικαίωμα των ανέργων που βρίσκονται κοντά στη σύνταξη.

Το δεύτερο μέτωπο αφορά την ενίσχυση της απασχόλησης. Η Κυβέρνηση δίνει ιδιαίτερη έμφαση στις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης. Σε περιοχές που πλήττονται ιδιαίτερα από την ανεργία εφαρμόζονται ολοκληρωμένες παρεμβάσεις, ύστερα από έρευνες και μελέτες για τα αίτια και τα χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής. Στις περιοχές αυτές, παρέχονται αυξημένα κίνητρα και επιδοτήσεις, με σκοπό την ταχεία ανάκαμψη της τοπικής οικονομίας, η οποία με τη σειρά της θα φέρει αύξηση της απασχόλησης. Τέλος, δίδεται έμφαση στην αποτελεσματικότερη κατάρτιση και την εντατικότερη προώθηση του θεσμού της δια βίου μάθησης.

Το τρίτο μέτωπο αφορά την ανάπτυξη. Η αποτελεσματικότερη λύση στο πρόβλημα της ανεργίας είναι οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης. Στην κατεύθυνση αυτή προωθείται το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της Κυβέρνησης που ήδη αποδίδει απτά αποτελέσματα. Ειδικότερα για τους νέους, υλοποιούνται ήδη από τον ΟΑΕΔ εξειδικευμένα προγράμματα απασχόλησης.

Το πρόβλημα της ανεργίας δεν αντιμετωπίζεται από τη μια μέρα στην άλλη γιατί η αντιμετώπισή του βρίσκεται σε συνάρτηση με τη γενικότερη πορεία της οικονομίας και της ανάπτυξης της χώρας. Η Κυβέρνηση εντάσσει την αντιμετώπιση της ανεργίας σε μια ολοκληρωμένη πολιτική, όπως αυτή περιγράφεται στο Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων, με στόχο την ενίσχυση της απασχόλησης, της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής.

5. Αναπτυξιακή Πολιτική

Η Κυβέρνηση έχει ήδη προωθήσει μια νέα γενιά αποκρατικοποιήσεων. Μετά από πολλά χρόνια αναβολών και καθυστερήσεων, απελευθερώθηκε η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου. Καταρτίσθηκαν ειδικά χωροταξικά σχέδια για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και τον Τουρισμό, αλλά και εθνικό χωροταξικό σχέδιο για τις χρήσεις γης, ώστε να μην υπάρχουν διακρίσεις, προτιμήσεις και περιθώρια συναλλαγής και διαφθοράς. Άνοιξε ο δρόμος για την ενεργοποίηση μεγάλων επιχειρηματικών σχεδίων, που παρέμειναν αδρανοποιημένα για πολλά χρόνια.

Άρχισε ήδη να διαµορφώνεται ολοκληρωμένο και διαφανές πλαίσιο που επιτρέπει να αναπτυχθούν και στη χώρα µας διαδικασίες που είναι ήδη διαδεδομένες στα σύγχρονα κράτη, κυρίως µε το νομοσχέδιο για τις συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τοµέα. Αυτό σημαίνει κινητοποίηση σημαντικών ιδιωτικών κεφαλαίων, προώθηση έργων σε ολόκληρη τη χώρα και απελευθέρωση πόρων για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους.

Εγκαινιάσθηκε, ήδη, αποφασιστική στροφή της αναπτυξιακής πολιτικής στην Περιφέρεια. Η Κυβέρνηση δίνει έμφαση στις πολιτικές που αφορούν ιδιαίτερα την ύπαιθρο, την ορεινή και τη νησιωτική Ελλάδα. Σχεδόν όλο το Δ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης (ΚΠΣ) κατευθύνεται στην Ελληνική Περιφέρεια. Τα οφέλη της ανάπτυξης διαχέονται σε όλη την Ελλάδα και όλους τους Έλληνες. Στην κατεύθυνση αυτή εκπονήθηκε και ήδη υλοποιείται το μεγαλύτερο πρόγραµµα κατασκευής δημοσίων έργων (ύψους 12,5 δις ευρώ), ενώ ταυτόχρονα αναβαθμίζεται η ποιότητα και επεκτείνεται η τουριστική ανάπτυξη µε στοχευµένες πολιτικές.

Βασικό στοιχείο στο νέο αναπτυξιακό πρότυπο είναι η στήριξη της επιχειρηματικότητας. Η Κυβέρνηση, σε αντίθεση µε τις πρακτικές του παρελθόντος, γνωρίζει και αναγνωρίζει τη σημασία της ελληνικής επιχείρησης στην ανάπτυξη, στη μεγέθυνση του παραγόμενου προϊόντος και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Μια από τις πολύ σημαντικές ρυθμίσεις, σ’ αυτήν την κατεύθυνση, είναι η μείωση -μέσα στην τριετία- έως και δέκα ποσοστιαίες μονάδες των φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις. Εξαιρετικά σημαντικές είναι και οι ρυθμίσεις του νέου αναπτυξιακού νόμου. Κυρίως, μάλιστα, η αύξηση της χρηματοδότησης παλιών και νέων επιχειρήσεων σε ποσοστό έως και 55% των επενδύσεών τους. Τον ίδιο σκοπό υπηρετεί και το νέο πλαίσιο αδειοδότησης των επιχειρήσεων, µε το οποίο μειώνονται δραστικά τα γραφειοκρατικά εμπόδια, ο χρόνος και το κόστος για την ίδρυσή τους.

Τέλος, καθοριστικής σημασίας για τη λειτουργία της αγοράς θα αποδειχθεί και η πρωτοβουλία της Κυβέρνησης για την αναμόρφωση του Πτωχευτικού Δικαίου, που σκοπό της έχει να παρέχεται μια δεύτερη ευκαιρία σ’ εκείνους που οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο από απρόβλεπτους παράγοντες.


6. Δημόσια Διοίκηση στην Υπηρεσία του Πολίτη και της Ανάπτυξης

Η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και η τόνωση της ανταγωνιστικότητας, της ανάπτυξης και της παραγωγικότητας αποτελούν βασικές προτεραιότητες της Κυβέρνησης. Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων προωθούνται μια σειρά από διαρθρωτικές αλλαγές, οι οποίες θα επιτρέψουν στη Χώρα να αναπτυχθεί ταχύτερα και να αντιμετωπίσει τις σημαντικές οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις του ευρωπαϊκού, αλλά και του διεθνούς επιχειρηματικού περιβάλλοντος.

Στο πλαίσιο αυτό εξαιρετικά σημαντική είναι η συμβολή της Δημόσιας Διοίκησης. Μία αποτελεσματική και ανταγωνιστική Δημόσια Διοίκηση μπορεί να λειτουργήσει η ίδια ως παράγοντας ανάπτυξης και παραγωγικότητας. Από την άλλη μεριά, μπορεί να διευκολύνει τους ιδιώτες -και γενικά τους φορείς που δεν ανήκουν στον δημόσιο τομέα- να είναι πιο παραγωγικοί, ενισχύοντας ουσιαστικά την επιχειρηματικότητα, ιδίως μέσα από τη διασφάλιση του ελεύθερου και υγιούς ανταγωνισμού.

Την τελευταία διετία συντελέσθηκαν μία σειρά από μεταρρυθμίσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, οι οποίες αποτέλεσαν τη βάση της επανίδρυσης του Κράτους: Μεταρρύθμιση στις ΔΕΚΟ, ώστε να υπάρχουν καλύτερες υπηρεσίες για όλους, συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, για την επιτάχυνση των μεγάλων έργων και την εξοικονόμηση πόρων, αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, ενίσχυση της θεσμικής και οικονομικής αυτοτέλειας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης κλπ.

Τα αποτελέσματα της προσπάθειας αυτής έχουν αρχίσει να γίνονται ορατά και θα γίνουν προφανέστατα στο αμέσως επόμενο διάστημα: Το δημοσιονομικό έλλειμμα περιορίστηκε, οι ρυθμοί ανάπτυξης είναι υπερδιπλάσιοι του μέσου όρου της Ευρωζώνης και τα μεμονωμένα φαινόμενα κακοδιοίκησης και σπατάλης όχι μόνο δεν συγκαλύπτονται, αλλά πατάσσονται. Για πρώτη φορά, μετά από χρόνια, η Δημόσια Διοίκηση αρχίζει να γίνεται αποδεκτή ως ένας από τους δυναμικότερους φορείς παραγωγικότητας και ανάπτυξης.

Αλλά και περαιτέρω ελήφθη μέριμνα και για την ανάδειξη της Δημόσιας Διοίκησης σε αρωγό κάθε πρωτοβουλίας για την τόνωση της επιχειρηματικότητας, της ανταγωνιστικότητας, του υγιούς ανταγωνισμού και, κατ’ επέκταση, της απασχόλησης, ιδίως μέσω της καταπολέμησης της γραφειοκρατίας και της άρσης των διοικητικών εμποδίων.

Αναφορικά με τα ΚΕΠ, η πρόοδος που συντελέσθηκε ήταν τεράστια: Ενώ πριν από δύο χρόνια τα ΚΕΠ ήταν υπό κατάρρευση, ελλείψει πόρων και στρατηγικής, σήμερα απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης και της ικανοποίησης των πολιτών σε ποσοστό που υπερβαίνει το 90%. Ο δε αριθμός των υποθέσεων που διεκπεραιώθηκαν τα δύο τελευταία χρόνια από τα ΚΕΠ υπερπενταπλασιάσθηκε.

Σήμερα, οι προοπτικές της Δημόσιας Διοίκησης είναι ευοίωνες. Η Δημόσια Διοίκηση καλείται να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις του πολίτη και να καταστεί αποτελεσματικότερη και ανταγωνιστικότερη, εφαρμόζοντας τις αρχές της χρηστής διοίκησης. Η συνέχιση της στρατηγικής των μεταρρυθμίσεων θα επιτρέψει στη Δημόσια Διοίκηση να επιτύχει όλους τους παραπάνω στόχους της και να ξεφύγει από τις παθογένειες του παρελθόντος. Για να μπορέσει ο πολίτης να αποκαταστήσει τη σχέση του με το Κράτος και να το εμπιστευθεί και πάλι.

7. Φορολογική Μεταρρύθμιση

Το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, υλοποιώντας το κυβερνητικό πρόγραμμα για τη δημιουργία σύγχρονων ελεγκτικών υπηρεσιών αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου, έθεσε ήδη σε λειτουργία την Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων. Η δημιουργία της νέας Υπηρεσίας ικανοποιεί την ανάγκη λειτουργίας μιας αποτελεσματικής, ευέλικτης και σύγχρονης Υπηρεσίας πρόληψης και καταστολής του οικονομικού εγκλήματος, της μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγής και της λαθρεμπορίας.

Η νέα Υπηρεσία έχει την ευθύνη μαζί με τις υπόλοιπες υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών να βοηθήσει στην εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ φορολογικής διοίκησης και πολιτών. Στόχος της Κυβέρνησης είναι να καταξιωθεί στη κοινή συνείδηση ως ελεγκτική Υπηρεσία εμπιστοσύνης και κύρους.

Με τη Φορολογική Μεταρρύθμιση δίδεται μια νέα αναπτυξιακή κατεύθυνση στο φορολογικό μας σύστημα, το οποίο ταυτόχρονα γίνεται πιο αντικειμενικό και αποτελεσματικό στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και απλουστεύονται οι διαδικασίες για την καλύτερη εξυπηρέτηση των φορολογούμενων.

Η φοροδιαφυγή αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες πληγές της Ελληνικής Οικονομίας. Έχει διαρθρωτικά χαρακτηριστικά και δεν αντιμετωπίστηκε όπως θα έπρεπε στο παρελθόν. Έμειναν στο περιθώριο οι δυνατότητες που παρείχαν οι νέες τεχνολογίες και ζημιώθηκε τόσο το Δημόσιο, όσο και οι νομοταγείς πολίτες.

Σήμερα η φοροδιαφυγή αντιμετωπίζεται ικανοποιητικά. Οι έλεγχοι που διενεργούνται από τα ελεγκτικά κέντρα και την Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων, με τη βοήθεια της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων, που διενεργεί τις διασταυρώσεις στοιχείων, έχουν μπει σε φάση έντασης και προβλέπεται ότι σύντομα η φοροδιαφυγή θα υποχωρήσει αισθητά.

8. Αγροτική Ανάπτυξη και Πολιτικές Ενίσχυσης των Αγροτών

Από την πρώτη στιγμή, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έλαβε όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη στήριξη της αγροτικής παραγωγής και του εισοδήματος των Ελλήνων αγροτών. Η εξασφάλιση των κοινοτικών επιδοτήσεων, η έγκαιρη καταβολή των αποζημιώσεων, η ορθολογική αντιμετώπιση της υπερβάλλουσας παραγωγής, έχουν δημιουργήσει συνθήκες ανάτασης του αγροτικού τοµέα και αναμένεται να τον καταστήσουν συμπαραστάτη στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας.

Οι εύστοχες πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης, σε συνδυασμό με τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) της ΕΕ, φέρνουν την αναδιάρθρωση του αγροτικού τοµέα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η Κυβέρνηση διασφαλίζει την ενίσχυση των Ελληνικών αγροτικών προϊόντων με τη δυναμική και αποφασιστική της παρουσία στα αρμόδια όργανα της ΕΕ. Χάρη στις παρεμβάσεις της Κυβέρνησης, εγκρίθηκαν από την ΕΕ οι θετικές ρυθμίσεις για τα τρία μεσογειακά προϊόντα (λάδι, βαμβάκι, καπνός) που ισχύουν ήδη από το 2006 ως το 2013.

Η καταβολή των κοινοτικών επιδοτήσεων και των αποζημιώσεων γίνεται γρήγορα και µε απλούστερες διαδικασίες. Ενθαρρύνονται οι νέοι αγρότες να συνεχίσουν την καλλιέργεια της γης. Αναβαθμίζεται η ζωή στην περιφέρεια και δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες για να παραμείνουν οι αγρότες στον τόπο τους.

Στόχος της Κυβέρνησης είναι η πλήρης αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων. Για τη επίτευξη του παραπάνω στόχου, απλοποιήθηκαν οι διαδικασίες ένταξης στα αναπτυξιακά προγράµµατα του Γ’ ΚΠΣ και έτσι βελτιώθηκε ο ρυθμός απορροφητικότητας των κοινοτικών κονδυλίων. Πριν τον Μάρτιο του 2004 τα κοινοτικά κονδύλια ήταν κυριολεκτικά στον αέρα. Η Κυβέρνηση εξασφάλισε αύξηση των κοινοτικών πόρων κατά 406 εκατ. ευρώ για το σύνολο των προγραµµάτων του Γ’ ΚΠΣ για την αγροτική ανάπτυξη και την αλιεία.

Από την άλλη μεριά, ο νέος νόμος του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης δημιουργεί πρωτοποριακούς θεσμούς και υλοποιεί στο ακέραιο τις προεκλογικές εξαγγελίες της ΝΔ.

Ο νέος νόμος εισάγει καινοτομίες, όπως: τα Τοπικά Κέντρα Αγροτικής Ανάπτυξης, την ενίσχυση του Φορέα Προώθησης Αγροτικών Προϊόντων, τους αγροτικούς συμβούλους, τα κίνητρα για τους νέους αγρότες και τις συνεταιριστικές οργανώσεις, τη ∆ιευρυµένη Ομάδα Εργασίας ανά προϊόν, τις πολιτικές γης και τους αναδασμούς, τη μείωση ορισμένων εισφορών του ΕΛΓΑ, τη βελτίωση των ελέγχων στην εισαγωγή και τη διακίνηση των αγροτικών προϊόντων, την ενίσχυση του Ελληνικού Οργανισμού Γάλακτος, την ενίσχυση της γεωργικής έρευνας και εκπαίδευσης, καθώς και τη δημιουργία του Ειδικού Αρχείου Κωδικοποίησης Ερευνών και Μελετών για την καλύτερη αξιοποίησή τους.

Η Κυβέρνηση εξαντλεί κάθε περιθώριο οικονομικής, κοινωνικής, διοικητικής, γεωτεχνικής και άλλης στήριξης του αγρότη και της οικογένειάς του. Με τη λειτουργία των νέων θεσμών, θα καταστεί δυνατή η παροχή στους αγρότες των αναγκαίων τεχνικών και επαγγελματικών συμβουλών και της απαραίτητης πληροφόρησης, καθώς και η διασύνδεση της αγροτικής παραγωγής µε τους φορείς εμπορίας και επεξεργασίας των αγροτικών προϊόντων, ώστε να υλοποιούνται έγκαιρα όλες εκείνες οι παρεμβάσεις που διασφαλίζουν τα συμφέροντα των Ελλήνων αγροτών.


9. Οι Πολίτες Εμπιστεύονται την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας

Όσα προηγήθηκαν δεν σηµαίνουν σε καμία περίπτωση ότι έχουν αντιµετωπιστεί όλα τα προβλήµατα του Τόπου μέσα σε δυόμισι χρόνια. Οι διαρθρωτικές αλλαγές και ο έλεγχος της οικονοµίας, η αντιµετώπιση της ανεργίας και της ακρίβειας, η μεταρρυθµιστική πολιτική για την παιδεία και την υγεία και η πάταξη των φαινοµένων διαφθοράς είναι μάχες διαρκείας.

Στο σημείο αυτό αξίζει να τονιστεί το αναμφισβήτητο γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν διαχρονικά σταθερή υπεροχή της Νέας ∆ηµοκρατίας. Συγκεκριμένα, το σύνολο σχεδόν των δημοσκοπήσεων που έχουν δημοσιευθεί -από τον Μάρτιο του 2004 έως και σήμερα- µε ερωτήματα «πρόθεσης ψήφου», «παράστασης νίκης» και «αξιολόγησης των κοµµάτων και των πολιτικών αρχηγών», η Νέα Δηµοκρατία διαθέτει σταθερά το προβάδισμα σε όλους τους σχετικούς δείκτες.

Σήμερα, η Νέα ∆ηµοκρατία, όχι µόνο εξακολουθεί να προηγείται στην πρόθεση ψήφου, αλλά υπερέχει εντυπωσιακά και σε όλους τους λεγόμενους ποιοτικούς δείκτες που μετρούν την ικανότητα διακυβέρνησης, το βαθμό ικανοποίησης, την εικόνα των στελεχών και την εμπιστοσύνη των πολιτών για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων. Η ελληνική κοινή γνώμη εμπιστεύεται την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό Κώστα Καραµανλή, αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό του το σύγχρονο αποφασιστικό ηγέτη που χρειάζεται ο Τόπος. Η ΝΔ θεωρείται καταλληλότερη να αντιμετωπίσει όλα τα κρίσιμα προβλήματα του τόπου.

Ποτέ άλλοτε το κόµµα που έχει την ευθύνη της διακυβέρνησης δεν είχε επιτύχει τέτοια υπεροχή, ιδίως στην αντίστοιχη χρονικά συγκυρία (μεσοδιάστηµα της κυβερνητικής περιόδου). Από την άλλη μεριά, το ΠΑΣΟΚ δεν πείθει ότι είναι σε θέση να αναδείξει πειστικές εναλλακτικές λύσεις για τα σηµαντικά προβλήµατα του τόπου. Αντίθετα απ’ ότι θα περίµενε κανείς για ένα κόµµα της αντιπολίτευσης, η εµβέλεια της κυβερνητικής - προγραµµατικής του εικόνας μειώνεται αντί να αυξάνει.

Ο βασικός αντίπαλος της Κυβέρνησης ήταν και παραµένουν τα κρίσιµα προβλήµατα που αντιµετωπίζει ο Τόπος. Στην κατεύθυνση αυτή, εντείνει διαρκώς τις προσπάθειές της. Αποφασισμένη να πάει πιο γρήγορα, πιο δυνατά, πιο ψηλά. Έχει τη θέληση, έχει τη δύναμη, έχει την τόλμη, να πάει τη Χώρα μπροστά. Προχωρά χωρίς αιφνιδιασμούς. Με την κοινωνία παρούσα. Χωρίς δογµατισµούς. Με τον πολίτη συµµέτοχο. Χωρίς προκαταλήψεις. Με διάλογο, συνεννόηση, σύνθεση.