Όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες με τα επιτόκια δανεισμού της χώρας αποτελούν το αποκορύφωμα της ασυνεπούς και αντιφατικής πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που συνιστούν μόνιμα χαρακτηριστικά της για έξι μήνες.
Το χρονικό των γεγονότων είναι γνωστό. Μετά τη σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών στις 25 Μαρτίου ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου με ύφος θριαμβολογικό μιλά για εθνική επιτυχία και δηλώνει ότι: «Oι κόποι και οι θυσίες του ελληνικού λαού πιάνουν τόπο. Η Ελλάδα απέδειξε την ισχυρή της θέληση και τη δυνατότητα έγκαιρης αντίδρασής της στην κρίση».
Εντούτοις, ήταν αμέσως κατανοητό ότι το κείμενο της συμφωνίας των ηγετών της Ε.Ε. για τον ευρωπαϊκό μηχανισμό βοήθειας είχε ασάφειες, κενά και κινδύνους, όπως ο μη δεσμευτικός χαρακτήρας της συμμετοχής όλων των χωρών στο διμερή δανεισμό.
Ο Πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς, είχε εγκαίρως προειδοποιήσει την κυβέρνηση ότι: «Οι ώρες αυτές είναι για περισυλλογή, όχι για πανηγυρισμούς […] για το κύριο μέρος της Συμφωνίας που επιτεύχθηκε χθες, έχουμε σοβαρούς προβληματισμούς. Τόσο για το περιεχόμενό της, όσο και για τον τρόπο και τη διαδικασία που μπορεί να λειτουργήσει […] στο ανακοινωθέν αναφέρεται ότι για να πάρει βοήθεια η Ελλάδα απαιτείται να έχει φτάσει στο “έσχατο σημείο”. Δεν προσδιορίζεται σαφώς ποιο είναι αυτό. […] ακόμα κι αν μπαίναμε στη διαδικασία βοήθειας κάτω από τέτοιους όρους, η Συμφωνία επιβάλλει τη λήψη της τελικής απόφασης από κάθε χώρα της Ευρωζώνης με ομοφωνία. Το οποίο στην πράξη μπορεί να σημάνει και νέα μέτρα. Συνεπώς, πρόκειται για εξαιρετικά επώδυνη διαδικασία […] η συμμετοχή του ΔΝΤ στο πακέτο της Συμφωνίας, φωτογραφίζει επί πλέον δυσμενείς όρους για την Ελλάδα και ευθεία υπονόμευση των Ευρωπαϊκών θεσμών…».
Με την παρέλευση λίγων ημερών ο κ. Παπανδρέου φέρεται να αλλάζει προσέγγιση λέγοντας στο υπουργικό συμβούλιο ότι: «Στο τραπέζι υπάρχουν και οι δικές μας προτάσεις των σοσιαλιστών… η συζήτηση θα ανοίξει με την ομάδα εργασίας που υιοθέτησε ο πρόεδρος της Ε.Ε. Εκεί θα συμμετάσχουμε για να μπορέσουμε να προωθήσουμε μια πιο αποτελεσματική πρόταση».
Δυστυχώς, είναι φανερό ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είχε κανένα σχέδιο και ούτε σταθερή πορεία πλεύσης για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Το αποδεικνύουν η καθυστέρηση στη λήψη μέτρων. Ήδη, οι τόκοι για την αποπληρωμή των δανείων του πρώτου τριμήνου του 2010 εξανέμισαν στην πραγματικότητα το όφελος από το τελευταίο πακέτο μέτρων ύψους 4,1 δις ευρώ (Καθημερινή, 3-4-2010). Ζητούν θυσίες από τον ελληνικό λαό χωρίς αντίκρισμα.
Η κυβέρνηση σέρνεται, απλώς, πίσω από τα γεγονότα και προτιμά να κάνει περισσότερο επικοινωνία για εσωτερική κατανάλωση παρά πολιτική ουσίας. Τα κυβερνητικά στελέχη αδυνατούν να κατανοήσουν ότι απαιτείται δουλειά χωρίς πολλά λόγια. Το κυβερνητικό επιτελείο οφείλει να αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης και ότι αυτό που απαιτείται είναι σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα.
Δεν φθάνουν οι κατηγορίες κατά των διεθνών κερδοσκόπων αλλά απαιτείται η λήψη των ορθών μέτρων αναπτυξιακού χαρακτήρα για την οικονομία σήμερα.
Τα λανθασμένα μέτρα και η σύγχυση που προκαλούν οι ερασιτεχνικοί χειρισμοί της κυβέρνησης επηρεάζουν όλη την κοινωνία και έχουν μακροχρόνιες επιπτώσεις. Τελικά μας οδηγούν σε βαθιά ύφεση, σε στραγγαλισμό της αγοράς, σε απόγνωση των νοικοκυριών και σε κοινωνικές εκρήξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου