Η Ανεργία ως Κίνδυνος για την Κοινωνική Συνοχή
www.tsigris.gr
www.tsigris.gr
Καθημερινά στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας επιτείνουν τον κίνδυνο που αντιμετωπίζει η κοινωνική συνοχή από την εκτόξευση της ανεργίας. Πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής επιτροπής αναφέρει ότι στη χώρα μας καταγράφεται η τρίτη μεγαλύτερη αύξηση (2,3%) της ανεργίας μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης.
Προ ημερών ο υπουργός Εργασίας αναφέρθηκε σε αύξηση της ανεργίας στο 12% το Μάρτιο του 2010. Σε παλαιότερες δηλώσεις του είχε αναφερθεί σε εκτίναξη της ανεργίας σε επίπεδα ρεκόρ της τάξης του 20% μέχρι τέλους του 2010.
Η ΝΔ παρέλαβε το 2004 το ποσοστό ανεργίας στο 11,3% και πριν από την έκρηξη της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Το 2008 το ποσοστό είχε μειωθεί στο 7,8%. Τον Οκτώβρη του 2009 το ποσοστό ανεργίας ήταν 9,8%. Τον κίνδυνο εκτίναξης της ανεργίας σε εφιαλτικά νούμερα που θα διαρρήξουν τον κοινωνικό ιστό επισήμανε από την πρώτη στιγμή ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς και έχει προτείνει συγκεκριμένα αναπτυξιακά μέτρα που θα αποτρέψουν τα λουκέτα και τις απολύσεις.
Το ΠΑΣΟΚ, για καθαρά μικροπολιτικούς λόγους, «φούσκωσε» το πραγματικό ύψος του ελλείμματος με δημιουργική λογιστική. Μοναδικό αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής ήταν το ότι μπήκαμε στο στόχαστρο των κερδοσκόπων και των κοινοτικών οργάνων.
Η Νέα Δημοκρατία ανέδειξε τις συγκεκριμένες αιτίες που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση όπου ο δημόσιος δανεισμός της χώρας καθίσταται δυσχερής. Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς επανειλημμένως κάλεσε τον πρωθυπουργό να περιορίσει την κυβερνητική φλυαρία. Κυρίως όμως, ζήτησε πιεστικά τη λήψη μέτρων, αναπτυξιακού χαρακτήρα για την οικονομία, καταθέτοντας 23 προτάσεις για την έξοδο της χώρας από την κρίση.
Τελικά, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, μετά από μισό χρόνο αδράνειας, παλινωδιών και άστοχων επικοινωνιακού τύπου παρεμβάσεων και πρωτοβουλιών, κάνοντας ουσιαστικά αυτοκριτική, αντελήφθη αργά τις επιπτώσεις των συνεχών δηλώσεων και κάλεσε τους υπουργούς της κυβέρνησής του να «…μη γίνουμε εμείς οι αναλυτές, οι σχολιαστές των γεγονότων» (“ΤΑ ΝΕΑ”, 14-4-2010). Βέβαια, η έμμεση και αργοπορημένη αυτοκριτική του προέδρου του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να παραγράψει τις τεράστιες προσωπικές του ευθύνες.
Είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να περιορίζεται πλέον σε μια επικοινωνιακή διαχείριση της σημερινής κατάστασης, φορτώνοντας μονίμως τις ευθύνες της κρίσης στη Νέα Δημοκρατία. Δεν μπορεί να επιδίδεται σε πανηγυρισμούς σχετικά με τις αποφάσεις για τη συγκρότηση του μηχανισμού στήριξης της Ελληνικής οικονομίας εκ μέρους της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Η κυβέρνηση οφείλει, επιτέλους, να πάρει μέτρα για τη στήριξη της απασχόλησης, της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής.
Προ ημερών ο υπουργός Εργασίας αναφέρθηκε σε αύξηση της ανεργίας στο 12% το Μάρτιο του 2010. Σε παλαιότερες δηλώσεις του είχε αναφερθεί σε εκτίναξη της ανεργίας σε επίπεδα ρεκόρ της τάξης του 20% μέχρι τέλους του 2010.
Η ΝΔ παρέλαβε το 2004 το ποσοστό ανεργίας στο 11,3% και πριν από την έκρηξη της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Το 2008 το ποσοστό είχε μειωθεί στο 7,8%. Τον Οκτώβρη του 2009 το ποσοστό ανεργίας ήταν 9,8%. Τον κίνδυνο εκτίναξης της ανεργίας σε εφιαλτικά νούμερα που θα διαρρήξουν τον κοινωνικό ιστό επισήμανε από την πρώτη στιγμή ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς και έχει προτείνει συγκεκριμένα αναπτυξιακά μέτρα που θα αποτρέψουν τα λουκέτα και τις απολύσεις.
Το ΠΑΣΟΚ, για καθαρά μικροπολιτικούς λόγους, «φούσκωσε» το πραγματικό ύψος του ελλείμματος με δημιουργική λογιστική. Μοναδικό αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής ήταν το ότι μπήκαμε στο στόχαστρο των κερδοσκόπων και των κοινοτικών οργάνων.
Η Νέα Δημοκρατία ανέδειξε τις συγκεκριμένες αιτίες που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση όπου ο δημόσιος δανεισμός της χώρας καθίσταται δυσχερής. Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς επανειλημμένως κάλεσε τον πρωθυπουργό να περιορίσει την κυβερνητική φλυαρία. Κυρίως όμως, ζήτησε πιεστικά τη λήψη μέτρων, αναπτυξιακού χαρακτήρα για την οικονομία, καταθέτοντας 23 προτάσεις για την έξοδο της χώρας από την κρίση.
Τελικά, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, μετά από μισό χρόνο αδράνειας, παλινωδιών και άστοχων επικοινωνιακού τύπου παρεμβάσεων και πρωτοβουλιών, κάνοντας ουσιαστικά αυτοκριτική, αντελήφθη αργά τις επιπτώσεις των συνεχών δηλώσεων και κάλεσε τους υπουργούς της κυβέρνησής του να «…μη γίνουμε εμείς οι αναλυτές, οι σχολιαστές των γεγονότων» (“ΤΑ ΝΕΑ”, 14-4-2010). Βέβαια, η έμμεση και αργοπορημένη αυτοκριτική του προέδρου του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να παραγράψει τις τεράστιες προσωπικές του ευθύνες.
Είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να περιορίζεται πλέον σε μια επικοινωνιακή διαχείριση της σημερινής κατάστασης, φορτώνοντας μονίμως τις ευθύνες της κρίσης στη Νέα Δημοκρατία. Δεν μπορεί να επιδίδεται σε πανηγυρισμούς σχετικά με τις αποφάσεις για τη συγκρότηση του μηχανισμού στήριξης της Ελληνικής οικονομίας εκ μέρους της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Η κυβέρνηση οφείλει, επιτέλους, να πάρει μέτρα για τη στήριξη της απασχόλησης, της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής.