Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Σωφρονιστική Μεταρρύθμιση

Φυλακές με Ανθρώπινο Πρόσωπο
www.tsigris.gr

Για να μπορέσει η φυλακή να ανταποκριθεί στην αποστολή της και να λειτουργήσει ως τόπος βελτίωσης των τροφίμων και προετοιμασίας για την ομαλή επανένταξή τους στην κοινωνία, είναι απαραίτητη η αλλαγή της φιλοσοφίας της σωφρονιστικής μας πολιτικής. Είναι απαραίτητη, δηλαδή, η μεταρρύθμιση του θεσμικού χαρακτήρα του σωφρονιστικού μας συστήματος και η σταδιακή αλλαγή του ιδεολογικού προσανατολισμού του, από μέσο άσκησης εξουσίας, σε μέσο σωφρονισμού και επανακοινωνικοποίησης των κρατουμένων.

Μια πραγματική μεταρρύθμιση του σωφρονιστικού μας συστήματος θα πρέπει να στηρίζεται στους ακόλουθους πυλώνες:
  1. Στην κατάργηση της έννοιας της εξατομίκευσης της μεταχείρισης και όλων των συναφών θεσμών που δημιουργούν διακρίσεις και ανισότητες, ενόψει μιας δήθεν προσαρμογής της ποινής στις ανάγκες βελτίωσης του κρατούμενου.
  2. Στην ταξινόμηση των κρατουμένων κατά ομοειδείς κατηγορίες, όχι στο πλαίσιο της ίδιας φυλακής, αλλά με κατανομή των κατηγοριών αυτών σε διαφορετικό για κάθε μία κατάστημα. Με αυτόν τον τρόπο θα πάψουν να στοιβάζονται στα ίδια σωφρονιστικά καταστήματα οι υπόδικοι με τους κατάδικους, οι χρήστες με τους εμπόρους ναρκωτικών και οι ισοβίτες με τους κρατούμενους για πλημμελή εκπλήρωση συμβατικών υποχρεώσεων.
  3. Στη μετατροπή της φυλακής από τόπο στέρησης της ελευθερίας σε τόπο ελεγχόμενης ελευθερίας, έτσι ώστε να μπορεί ο κρατούμενος να ασκείται στον ελεύθερο τρόπο ζωής και να μην αποκόπτεται οριστικά και αμετάκλητα από την κοινωνία.
  4. Στην καθιέρωση της σωφρονιστικής νομιμότητας, με σαφή αναγνώριση στους κρατούμενους όλων των συνταγματικών τους δικαιωμάτων και ελευθεριών, πλην αυτών που η άσκησή τους δε συμβιβάζεται με το καθεστώς του κρατούμενου.
  5. Στην εξασφάλιση εργασίας σε όλους και την υπαγωγή του εργαζόμενου κρατούμενου και της οικογένειάς του στο σύστημα κοινωνικών ασφαλίσεων, υπό τους όρους που ισχύουν για κάθε εργαζόμενο.
  6. Στη μεταβολή της λειτουργικής αποστολής του προσωπικού της φυλακής από τον ενεργητικό ρόλο του αναμορφωτή προσωπικοτήτων, σε έναν πιο παθητικό ρόλο που θα συνίσταται στο να διευθετεί και να οργανώνει μέσα στη φυλακή τις απαραίτητες συνθήκες που θα επιτρέπουν τη διείσδυση μέσα σ’ αυτή και τη δράση πάνω στους τροφίμους της των μηχανισμών κοινωνικοποίησης.

Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της ομαλής επανένταξης των αποφυλακιζομένων στην κοινωνία, κρίνεται απαραίτητη η ενεργοποίηση των -ανενεργών μέχρι σήμερα- διατάξεων του Σωφρονιστικού μας Κώδικα περί επιτροπών κοινωνικής υποστήριξης αποφυλακιζομένων (άρθρο 81), ημιελεύθερης διαβίωσης κρατουμένων (άρθρο 59), οργάνωσης εργασίας έξω από τα καταστήματα κράτησης (άρθρο 42), τμηματικής έκτισης των ποινών (άρθρο 63) και παροχής κοινωφελούς εργασίας (άρθρο 64).


Με τις παραπάνω αλλαγές, αν οι φυλακές δε γίνουν κοινωνικά ωφέλιμες, τουλάχιστον θα πάψουν να είναι βλαπτικές στην έκταση που ήταν μέχρι σήμερα.

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

Πανελλαδικές

Για τα Αποτελέσματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων

Η πολιτική για την Παιδεία δεν πρέπει να περιορίζεται προγραμματικά στα όρια μιας τετραετίας. Αντίθετα, θα πρέπει να διαμορφώνει την προοπτική ολόκληρης της νέας γενιάς, και οι πολιτικές δεν πρέπει να γνωρίζουν κομματικά σύνορα, ιδεοληψίες και φανατισμούς. Πρέπει να βασίζονται στη συνεννόηση των κοινωνικών δυνάμεων, στη συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων, στη σύνθεση των διαφορετικών απόψεων, στη συναίνεση.

Η εκπαίδευση οδηγεί στην οικονομία της γνώσης, προωθεί την αειφόρο ανάπτυξη και την απασχόληση, ενισχύει την κοινωνική κινητικότητα, συμβάλλει στην αναδιανομή του πλούτου και του εισοδήματος, ενισχύει την κοινωνική συνοχή.

Το βασικό κοινωνικό στερεότυπο που οφείλουμε να καταρρίψουμε, είναι η εννοιολογική ταύτιση των όρων Εκπαίδευση και Παιδεία. Εκπαίδευση είναι το σύστημα, οι πόροι, η υλικοτεχνική υποδομή, το θεσμικό πλαίσιο, τα εποπτικά μέσα, και πάνω απ’ όλα, οι άνθρωποι. Παιδεία είναι το παραγόμενο αποτέλεσμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Το μπόλιασμα της ψυχής της Νέας Γενιάς με διαχρονικές αξίες του ανθρωποκεντρικού πολιτισμού μας. Με ήθος, ανθρωπιά και ευαισθησίες.

ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥ ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ.

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Ημέρα Δημοκρατίας

22 Ιουλίου: Ημέρα της Δημοκρατίας
Ο εφετινός εορτασμός της Ημέρας της Δημοκρατίας συμπίπτει με μια παγκόσμια συγκυρία οικονομικής αστάθειας, η οποία θέτει σε κίνδυνο την ίδια την κοινωνική συνοχή και δημιουργεί αρνητικές συνθήκες για την ακώλυτη άσκηση των κάθε είδους δικαιωμάτων μας. Σε αυτά τα δεδομένα θα πρέπει να προστεθεί η αλματώδης διόγκωση των μεταναστευτικών ροών, ιδίως λόγω των πολέμων, των αυταρχικών καθεστώτων, της φτώχειας, των κοινωνικών ανισοτήτων, καθώς και η αύξηση των φαινομένων εμπορίας ανθρώπων, ρατσισμού, ξενοφοβίας, αλλά και οι εντεινόμενες απειλές κατά του περιβάλλοντος.

Θα πρέπει να βρισκόμαστε σε κατάσταση διαρκούς εγρήγορσης, καθώς νέοι κίνδυνοι συνιστούν ουσιαστική απειλή για τα στοιχειώδη δημοκρατικά μας δικαιώματα. Οφείλουμε να αμυνόμαστε στους κινδύνους αυτούς, χωρίς όμως να θυσιάζουμε τις ατομικές μας ελευθερίες. Η πραγματική Δημοκρατία οφείλει να αντιμετωπίζει τους εχθρούς της όχι μέσα από τον περιορισμό, αλλά μέσα από τη χωρίς φόβο ανάδειξη και εγγύηση των απαράγραπτων συνταγματικών δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, έχουμε την υποχρέωση να φωνάξουμε δυνατά, να κινητοποιήσουμε τους αδρανούντες, να ευαισθητοποιήσουμε τους αδιάφορους, να αντισταθούμε στην παραλυσία και την ισοπέδωση των αξιών, να παλέψουμε για έναν καλύτερο κόσμο, για έναν κόσμο ίσων δικαιωμάτων και ευκαιριών για όλους τους πολίτες του.

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Τρομοκρατία

Κοινωνική Πρόληψη της Τρομοκρατίας
www.tsigris.gr

Η βία αποτελεί δομικό χαρακτηριστικό της συγκρότησης των κοινωνιών και δεν έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα κοινωνία χωρίς βία. Στις μέρες μας, όμως, η κατάσταση είναι σαφώς βεβαρημένη. Η αποθέωση της βίας και η διαρκώς αυξανόμενη προβολή της, η αποπροσωποποίηση των σχέσεων, η κοινωνική αναλγησία, η διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, ο ανταγωνισμός, η αποθέωση του ατομικού επιτεύγματος και η μοναχική πορεία χωρίς οράματα, στόχους και ιδανικά καθιστούν το σύγχρονο άνθρωπο ευάλωτο στην εκδήλωση βίαιων συμπεριφορών.

Για μια ορθολογική πολιτική αντιμετώπισης της κλιμακούμενης βίας απαιτείται επαναπροσδιορισμός του ρόλου και της αποστολής της Αστυνομίας ως κατεξοχήν φορέα παροχής ασφάλειας, μεταρρύθμιση στην οργάνωση και τη λειτουργία της, αποκατάσταση των σχέσεων εμπιστοσύνης και συνεργασίας με τους πολίτες και σαφής καταγραφή της πραγματικών διαστάσεων του τρομοκρατικού φαινομένου που θέλουμε να αντιμετωπίσουμε.

Αναφορικά με τον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας των διωκτικών αρχών απαιτείται: 1) αλλαγή της νομοθεσίας αναφορικά με τη χρήση των όπλων, 2) προσαρμογή των διεθνών προτύπων στις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες της Ελληνικής περίπτωσης, 3) δημιουργία ειδικών ομάδων δίωξης με εξειδίκευση σε ιδιαίτερα εγκλήματα, 4) ενίσχυση των πεζών περιπολιών, 5) πάταξη της διαφθοράς και ενίσχυση των μηχανισμών αυτοκάθαρσης, 6) πρόσληψη επιστημονικού προσωπικού, 7) ορθολογική κατανομή του έμψυχου δυναμικού με βάση τις ανάγκες της κάθε περιοχής για αστυνόμευση, 8) ανανέωση και εκσυγχρονισμός της υλικοτεχνικής υποδομής, 9) εκπαίδευση του προσωπικού σε ζητήματα προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, 10) ενδυνάμωση της συνεργασίας των σωμάτων δίωξης της εγκληματικότητας και 11) δημιουργία κοινού θαλάμου επιχειρήσεων και συντονιστικού οργάνου διαχείρισης κρίσεων.

Υπάρχουν λύσεις για την αντιμετώπιση του τρομοκρατικού φαινομένου. Απαιτείται, όμως, πρώτα και κύρια μια πολιτική κοινωνικής πρόληψης και η απομάκρυνσή μας από το απόλυτα κατασταλτικό μοντέλο, το οποίο έχει αποτύχει διεθνώς.

Η κάθε κοινωνική οργάνωση έχει τα επίπεδα της βίας που της αξίζουν. Οι δείκτες των επιπέδων της βίας που παρουσιάζει μια κοινωνία στο χώρο και το χρόνο, αποτελούν την πλέον αξιόπιστη μονάδα μέτρησης των φαινομένων κοινωνικής παθογένειας. Συνεπώς, προκειμένου να προληφθεί μια μελλοντική έξαρση της φαινομένων βίας θα πρέπει να καταβληθεί συντονισμένη προσπάθεια για τη μείωση των δεικτών κοινωνικής παθογένειας που ενδημούν στο σύγχρονο κόσμο.

Πρέπει, δηλαδή, να καταβληθούν συντονισμένες προσπάθειες για να παταχθεί η διαφθορά, να μειωθεί η ανεργία, κυρίως των νέων ανθρώπων, να αυξηθεί το βιοτικό και το εκπαιδευτικό επίπεδο των πολιτών, να αναβαθμισθεί το κοινωνικό κράτος, να δοθούν ευκαιρίες στους νέους και να διασφαλισθούν τα μέσα για την επίτευξή τους, να επαναπροσδιορισθούν οι στόχοι της νέας γενιάς, να μειωθεί το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και φτωχών, να αμβλυνθούν οι ανισότητες, να ενσωματωθούν οι κοινωνικά αποκλεισμένες και οι μειονοτικές ομάδες του πληθυσμού. Πρέπει, δηλαδή, να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για τη δημιουργία μιας κοινωνίας συνοχής και αλληλεγγύης.

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Πολιτική Κρίση

Γενικευμένη Κρίση Χωρίς Προοπτική
www.tsigris.gr

Η γενικευμένη απογοήτευση των πολιτών από τα μέτρα και τη συνολική διαχείριση της οικονομικής κρίσης από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αναδεικνύεται με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο και στην συνδρομητική έρευνα “Forum” της εταιρείας “Metron Analysis” η οποία διεξήχθη στο χρονικό διάστημα 10 Ιουνίου έως 2 Ιουλίου 2010.
Από το σύνολο των στοιχείων της έρευνας προκύπτει ανάγλυφα ένα και μόνο κύριο συμπέρασμα: η απογοήτευση «χτυπάει κόκκινο», χωρίς ελπίδα και κάποιο σημάδι αισιοδοξίας. Η ελληνική κοινωνία καλείται να υποστεί θυσίες πέρα από τα όριά της χωρίς να αισθάνεται ότι τουλάχιστον υπάρχει κάποια προοπτική.
Όλοι οι δείκτες που αποτιμούν τη συγκυρία και την προοπτική της χώρας βρίσκονται σε ιστορικό χαμηλό. Ποτέ άλλοτε δεν έχουν καταγραφεί τόσο αρνητικές τιμές. Το 84,2% θεωρεί ότι η οικονομία της χώρας είναι σήμερα χειρότερη σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο, ενώ το 74,5% θεωρεί ότι η επόμενη χρονιά θα είναι ακόμα χειρότερη, έναντι μόλις του 7,7% που απάντησε ότι θα είναι καλύτερη.
Ταυτόχρονα, επιλέγοντας λέξεις που περιγράφουν καλύτερα τη σημερινή κατάσταση της χώρας, οι πολίτες προτιμούν τις λέξεις «κρίση» κατά 58,6% και «χρεοκοπία» κατά 31,7%. Αθροιστικά δηλαδή, περισσότεροι από 90% περιγράφουν τη σημερινή κατάσταση της χώρας με τον πιο μελανό τρόπο.

Κόλαφος όμως για την κυβέρνηση είναι και τα στοιχεία που προκύπτουν από την αποτίμηση των επιλογών και της πολιτικής της, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις απαντήσεις που δόθηκαν σχετικά με τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις. Όλες απορρίπτονται και θεωρούνται ότι «δεν είναι αναγκαίες» με ποσοστά πάνω από 90%.

Το αποτέλεσμα είναι, να υποχωρούν ραγδαία όλοι οι δείκτες αξιολόγησης της κυβέρνησης. Η ικανοποίηση από την κυβέρνηση μειώνεται κατά -10,3% σε σχέση με την προηγούμενη αντίστοιχη έρευνα της ίδιας εταιρείας του φετινού Μαρτίου (13,4% από 23,7%) όπως και η ικανοποίηση προσωπικά από τον Γ. Παπανδρέου κατά -10,7% (17,6% σήμερα έναντι 28,3% τον Μάρτιο).

Η πολιτική του ΠΑΣΟΚ δεν έχει καμία προοπτική γιατί, όχι μόνο δεν μας βγάζει από την κρίση, αλλά μας βυθίζει περισσότερο στην ύφεση. Υπάρχει εναλλακτικός δρόμος, με λιγότερες θυσίες που πιάνουν τόπο και τις οποίες μπορεί να αντέξει ο τόπος, όπως τόνισε ο Α. Σαμαράς παρουσιάζοντας στις 7 Ιουλίου 2010 τη «Στρατηγική Απαλλαγής από το Μνημόνιο». Μία στρατηγική με συγκροτημένη ανάλυση και συγκεκριμένες προτάσεις που καταθέτει επίσημα η Νέα Δημοκρατία.

Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

Το Χρίσμα της ΝΔ στην Αιγιάλεια

Tο Χρίσμα της ΝΔ στo Δήμο Αιγιάλειας
www.tsigris.gr

Λανθασμένοι χειρισμοί τοπικών στελεχών έχουν δημιουργήσει αγεφύρωτα χάσματα μεταξύ των πολλών ενδιαφερόμενων προσώπων για τη δημαρχία του διευρυμένου Δήμου Αιγιάλειας, με έδρα το Αίγιο. Μέχρι σήμερα έχω κρατηθεί διακριτικά μακριά από κάθε αυτοδιοικητική διαδικασία και έχω επιδιώξει να βρεθεί μια υποψηφιότητα που θα τους ενώνει ΟΛΟΥΣ, αλλά θα έχει διεισδυτικότητα και σε άλλους πολιτικούς χώρους, πλην της ΝΔ. Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στον τόπο που γεννήθηκα και μεγάλωσα, υποβάλλω την πρόταση να γίνει μέτρηση με όλα τα ονόματα των ενδιαφερομένων, οι οποίοι πρώτα θα πρέπει να συμφωνήσουν ότι θα αποδεχθούν το αποτέλεσμα και ότι θα ακολουθήσουν αυτόν που θα πρωτεύσει. Η εμπλοκή μου αυτή στην εσωκομματική διαδικασία αποτελεί πολιτικό μου χρέος απέναντι στον Τόπο μου που αξίζει κάτι περισσότερο από το μέτριο, απέναντι στην παράταξη που αξίζει κάτι περισσότερο από τη μιζέρια και τις χιλιάδες των συμπολιτών μου που αξιζουν ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά τους και έναν καλύτερο τόπο για να ζουν.

Αίγιο, 5 Ιουλίου 2010

ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΣΙΓΚΡΗΣ
Υπ. Βουλευτής Αχαίας

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Χρίσματα

Προσκλητήριο Ενότητας
www.tsigris.gr

Ο υπ. Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Άγγελος ΤΣΙΓΚΡΗΣ με αφορμή τη σύσκεψη της Παρασκευής 2 Ιουλίου στη ΝΟ.Δ.Ε. Αχαΐας, με θέμα τις Αυτοδιοικητικές Εκλογές του Νοεμβρίου, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Βασικό κριτήριο στις επιλογές των προσώπων που θα στηρίξει η Νέα Δημοκρατία στις επερχόμενες εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, θα πρέπει να είναι το συμφέρον των τοπικών κοινωνιών και όχι τα μικροσυμφέροντα των κατά τόπους παραγόντων, παραγοντίσκων και κομματαρχών. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να χωριζόμαστε σε στρατόπεδα, να περιθωριοποιούμε αυτούς που μπορούν πραγματικά να προσφέρουν, να βάζουμε το “Εγώ” πάνω από το “Εμείς”, να βάζουμε τις προσωπικές μας φιλοδοξίες, πάνω από το καλό του Τόπου, να σιωπούμε ενώ είμαστε υποχρεωμένοι να φωνάξουμε, να μιλάμε ενώ θα πρέπει να σιωπήσουμε, να σαμποτάρουμε τις υγιείς φωνές και να υποθάλπουμε τις φαύλες, να ξεχνάμε εύκολα και να συγχωρούμαι δύσκολα, να πολωνόμαστε σε στρατόπεδα, να παρακολουθούμε ισορροπίες, να αλληθωρίζουμε μπροστά στο συμφέρον του Τόπου, να εθελοτυφλούμε στη διαφθορά, να διεκδικούμε μεμονωμένα και αποσπασματικά, χωρίς σχεδιασμό, πρόγραμμα, φιλοσοφία και όραμα. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να μετράμε τις ανάγκες του τόπου με μέτρο το μπόι μας. Πρωταρχικό χρέος όλων μας είναι να δώσουμε τα χέρια, να συνεργαστούμε ουσιαστικά, μακριά από λογικές αποκλεισμού, έξω από στρατόπεδα και απαλλαγμένοι από τα φαντάσματα άλλων εποχών. Έχουμε χρέος να αναδείξουμε του άξιους, τους ικανούς, τους αυτοδημιούργητους, τους εργατικούς, τους έντιμους, τους ανθρώπους που αποτελούν παράδειγμα, τους σπάνιους και ανεκτίμητους. Έχουμε την υποχρέωση να μονιάσουμε και να συστρατευθούμε, αξιοποιώντας όλες τις υγιείς δυνάμεις των τοπικών μας κοινωνιών. Τώρα θα φανούν ποιοι μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Προσωπικά πιστεύω πως όλοι μας μπορούμε. Ήρθε η ώρα της ευθύνης. Κανείς δεν πρέπει να λείπει από το προσκλητήριο ενότητας. Σε ότι με αφορά, δεσμεύομαι απέναντί σας ότι ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΟΥ».