Ασφάλεια

Ένα Νέο Δόγμα Ασφάλειας για την Ελλάδα
www.tsigris.gr

Για το σχεδιασμό μιας ορθολογικής αντεγκληματικής πολιτικής και για την καλύτερη κατανομή των κονδυλίων του εθνικού προϋπολογισμού για τη δημόσια τάξη και την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών, είναι απαραίτητα τα ακόλουθα: 1) ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου και της λειτουργίας της Ελληνικής Αστυνομίας ως κατεξοχήν φορέα παροχής ασφάλειας, 2) η μεταρρύθμιση στη δομή και την οργάνωση του Σώματος, 3) η αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης και συνεργασίας των πολιτών με τους θεσμικούς φορείς ελέγχου του εγκλήματος και 4) η ποσοτική και ποιοτική καταγραφή της εγκληματικότητας στις πραγματικές της διαστάσεις.

Για τον εκσυγχρονισμό των διωκτικών αρχών και την καλύτερη αντιμετώπιση της εγκληματικότητας είναι απαραίτητα: 1) η προσαρμογή των διεθνών προτύπων στις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες της Ελληνικής περίπτωσης, 2) η αλλαγή της νομοθεσίας αναφορικά με τη χρήση των όπλων από τους αστυνομικούς, 3) η δημιουργία ειδικών ομάδων δίωξης με εξειδίκευση σε ιδιαίτερα εγκλήματα, 4) η ενίσχυση των πεζών αστυνομικών περιπολιών, 5) η πάταξη της διαφθοράς στους κόλπους της Αστυνομίας και η ενίσχυση των μηχανισμών αυτοκάθαρσης, 6) η πρόσληψη επιστημονικού προσωπικού, 7) η ορθολογική κατανομή του έμψυχου δυναμικού στην Ελληνική Επικράτεια με βάση τις ανάγκες της κάθε περιοχής για αστυνόμευση, 8) η ανανέωση και ο εκσυγχρονισμός της υλικοτεχνικής υποδομής, 9) η ενημέρωση του προσωπικού στις νέες τεχνολογίες και τις σύγχρονες κατευθύνσεις της αντεγκληματικής πολιτικής και 10) η συνεργασία των σωμάτων δίωξης (Αστυνομία, Πυροσβεστικό Σώμα, Λιμενικό Σώμα, Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων) με τη δημιουργία κοινού θαλάμου επιχειρήσεων και συντονιστικού οργάνου διαχείρισης κρίσεων (βλ. Α. Τσιγκρής: “Αντεγκληματική Πολιτική για την Ελλάδα του 21ου Αιώνα”, εκδόσεις Ινστιτούτου Δημοκρατίας “Κωνσταντίνος Καραμανλής”, 2003).

Η κάθε κοινωνική οργάνωση έχει την εγκληματικότητα που της αξίζει. Οι δείκτες διακύμανσης της εγκληματικότητας που παρουσιάζει μια κοινωνία στο χώρο και το χρόνο, αποτελούν την πλέον αξιόπιστη μονάδα μέτρησης των φαινομένων κοινωνικής παθογένειας.
Προκειμένου να προληφθεί μια μελλοντική έξαρση της εγκληματικότητας στη χώρα μας θα πρέπει -μεταξύ των άλλων- να μειωθεί η ανεργία, να αυξηθεί το βιοτικό και το εκπαιδευτικό επίπεδο των πολιτών, να αναβαθμισθεί το κοινωνικό κράτος, να δοθούν ευκαιρίες στους νέους ανθρώπους και να διασφαλισθούν τα μέσα για την επίτευξή τους, να επαναπροσδιορισθούν οι στόχοι της νέας γενιάς, να μειωθεί το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και φτωχών, να ενσωματωθούν οι μειονοτικές ομάδες του πληθυσμού, να στηριχθούν οι θεσμοί της οικογένειας και του σχολείου.

Πρέπει, δηλαδή, να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να εκλείψουν οι παράγοντες κοινωνικής παθογένειας και να οικοδομηθεί μια κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης με κέντρο της τον άνθρωπο.

Μετανάστευση

Για μια Ορθολογική Μεταναστευτική Πολιτική
www.tsigris.gr

Το φαινόμενο της παράνομης μετανάστευσης στην Ευρώπη -αλλά πρώτα και κύρια στη χώρα μας- έχει προσλάβει ανησυχητικές διαστάσεις. Η κατάσταση επιβάλει τη χάραξη μιας μακρόπνοης και ορθολογικής μεταναστευτικής πολιτικής, η οποία θα πρέπει να στηρίζεται: 1) στην εναρμόνιση του δικαίου που ρυθμίζει το άσυλο και στον καθορισμό του καθεστώτος των προσφύγων, 2) στην καταπολέμηση των δικτύων που διακινούν λαθρομετανάστες, 3) στην ενίσχυση του ελέγχου στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ και 4) στη συνεργασία των χωρών υποδοχής με τις χώρες προέλευσης των μεταναστών.

Η Ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να πείσει του Ευρωπαίους εταίρους μας ότι: 1) η παράνομη μετανάστευση αποτελεί κοινό πρόβλημα των χωρών της ΕΕ και συνεπώς χρειάζεται κοινή και ριζική αντιμετώπιση, 2) απαιτείται συνέπεια στην τήρηση των συλλογικών συμφωνιών από όλες, ανεξαιρέτως, τις χώρες που έχουν συνυπογράψει, 3) η Τουρκία θα πρέπει να σεβαστεί το Διεθνές Δίκαιο και τη συμφωνία που συνυπέγραψε το 2001 για την επανεισδοχή μη νόμιμων μεταναστών και 4) ότι πρέπει να ενισχυθεί η πρόσφατα συσταθείσα Ευρωπαϊκή Ακτοφυλακή “Frontex”.

Μεταξύ των προτάσεων που πρέπει άμεσα να υιοθετηθούν από τα κράτη-μέλη της ΕΕ είναι: 1) Η διακοπή των κοινοτικών ενισχύσεων προς τις χώρες προέλευσης που δε θα επιδείξουν πνεύμα συνεργασίας στη δίωξη των δικτύων που διακινούν λαθρομετανάστες. 2) Η ενίσχυση των ελέγχων. 3) Η στενότερη συνεργασία στο ζήτημα της θεώρησης των διαβατηρίων. 4) Η αύξηση της κοινοτικής βοήθειας προς την Ελλάδα, την Κύπρο, τη Μάλτα, την Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία, οι οποίες αποτελούν ευαίσθητα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ.

Τα κράτη-μέλη της ΕΕ πρέπει να επιδείξουν πνεύμα συνεργασίας προκειμένου να ληφθούν άμεσα μέτρα: 1) Ενημέρωσης των ευρωπαίων πολιτών σε ζητήματα μετανάστευσης. 2) Περιθωριοποίησης των φαινομένων ξενοφοβίας και ρατσισμού. 3) Ενημέρωσης των παραγωγικών φορέων για τη διευκόλυνση της πρόσβασης των μεταναστών στην απασχόληση. 4) Ενημέρωσης των νόμιμων μεταναστών σε ζητήματα εργασίας, εκπαίδευσης, υγείας και κοινωνικής ένταξης. 5) Εκπαίδευσής τους και στοιχειώδους εκμάθησης της γλώσσας των κρατών υποδοχής. 6) Υγειονομικής περίθαλψης των νόμιμων μεταναστών και εξέτασή τους για τυχών μεταφορά μολυσματικών ασθενειών και επιδημιών. 7) Επίλυσης του στεγαστικού τους προβλήματος και διευκόλυνσής τους στην απόκτηση στέγης. 8) Πάταξης της λαθρομετανάστευσης. 9) Θωράκισης των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ. 10) Επαναπροώθησης των λαθραίων μεταναστών στις χώρες καταγωγής τους.

Μόνο με την ταυτόχρονη εφαρμογή του συνόλου των παραπάνω μέτρων και την ένταξή τους σε μια μακρόπνοη μεταναστευτική πολίτική, μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης.

ΕΒΟ Αιγίου

Έγκλημα για τον Τόπο μας η Συρρίκνωση της ΕΒΟ
www.tsigris.gr

Παρακολουθούμε όλοι μας το θέατρο του παραλόγου που παίζεται στις πλάτες των εργαζομένων της ΕΒΟ.

Πρώτα ενέπαιξαν τους συμβασιούχους, τους οποίους αφού γέμισαν με υποσχέσεις και παχιά λόγια, τους πέταξαν στο δρόμο χωρίς να νοιάζεται κανείς τους για το μέλλον πενήντα τεσσάρων (54) οικογενειών που έμεινα ξαφνικά χωρίς εισόδημα.

Στη συνέχεια, με σωρεία άστοχων ενεργειών και απαράδεκτων παραλείψεων, άρχισαν να οδηγούν στην εξαθλίωση τους μόνιμους εργαζόμενους του εργοστασίου και να ξεπουλάνε σε ιδιώτες την αμυντική μας βιομηχανία.

Ο νέος Νόμος που αφορά την εταιρεία “Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα” (Ε.Α.Σ.), θα οδηγήσει στην ανεργία εκατοντάδες εργαζομένους και στην εργασιακή εξαθλίωση εκείνους που θα παραμείνουν, αφού απαιτείται η απομάκρυνση 400 από τους 1048 εργαζομένους που απέμειναν συνολικά στην Ε.Α.Σ, μεταξύ των οποίων και εργαζόμενοι στην ΕΒΟ Αιγίου.

Πρόσφατα, δαπανήθηκαν για την ΕΒΟ Αιγίου 17.000.000 ευρώ για την ανανέωση του μηχανολογικού της εξοπλισμού, ενώ το εργοστάσιο έχει εξασφαλισμένη δουλειά από παραγγελίες για τα τρία (3) επόμενα χρόνια.

Γιατί λοιπόν η Κυβέρνηση θέλει να κλείσει το εργοστάσιο;

Γιατί δεν αντιδρά κανείς μπροστά σε αυτή τη δυσμενή για την περιοχή μας εξέλιξη;

Γιατί οι κυβερνητικοί βουλευτές δεν μεταφέρουν τα αιτήματα των εργαζομένων στον συντοπίτη μας πρωθυπουργό, στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις τους;

Με τι μούτρα τολμούν και αντικρίζουν τους πολίτες που υποφέρουν από την πολιτική που ψηφίζουν και στηρίζουν;

ΚΑΛΩ όλους τους ενεργούς πολίτες να μην επιτρέψουμε να πάρουν τη μπουκιά από το στόμα των εργαζομένων.

Να μην αφήσουμε να καταδικάσουν την πόλη μας στην υπανάπτυξη και τη φτώχια.

Βία στα Γήπεδα

Η Αντιμετώπιση της Βίας στα Γήπεδα
www.tsigris.gr

Το φαινόμενο της βίας αποτελεί δομικό χαρακτηριστικό της συγκρότησης των κοινωνιών και δεν έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα κοινωνία χωρίς βία. Στις μέρες μας, όμως, η κατάσταση είναι σαφώς βεβαρημένη. Η αποθέωση της βίας και η διαρκώς αυξανόμενη προβολή της, η αποπροσωποποίηση των σχέσεων, η κοινωνική αναλγησία, η διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, ο ανταγωνισμός, η αποθέωση του ατομικού επιτεύγματος και η μοναχική πορεία χωρίς οράματα, στόχους και ιδανικά καθιστούν το σύγχρονο άνθρωπο ευάλωτο στην εκδήλωση βίαιων συμπεριφορών.

Οι καταβολές του σύγχρονου ποδοσφαίρου εντοπίζονται στη μεσαιωνική Αγγλία του 13ου αιώνα. Από τις αρχές του 19ου αιώνα το ποδόσφαιρο άρχισε να γίνεται δημοφιλές και στις ανώτερες κοινωνικές τάξεις. Παράλληλα στην Αγγλία εντοπίζεται και η βία που σχετίζεται με το ποδόσφαιρο, αφού εκατοντάδες νέοι παίκτες, από αντίπαλα ανταγωνιστικά χωριά και πόλεις, στην ουσία έδιναν «μάχες» μέσω του παιγνιδιού.

Τα αποτελέσματα των ερευνών αποδεικνύουν ότι η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών πιστεύει ότι η ατιμωρησία της βίας στα γήπεδα αποτελεί την κυριότερη αιτία διαιώνισής της και επιρρίπτει τις ευθύνες στις διοικήσεις των ομάδων, ενώ το 50% των φιλάθλων εκτιμά ότι η συχνότητα των συμπλοκών στα γήπεδα έχει σαφώς αυξηθεί τα τελευταία χρόνια.

Οκτώ στους δέκα φιλάθλους εκφράζουν την άποψη ότι η χρήση αλκοολούχων ποτών και ναρκωτικών ουσιών έχουν σοβαρό μερίδιο ευθύνης στην εκδήλωση κρουσμάτων χουλιγκανισμού, αλλά παράλληλα το ίδιο ποσοστό (80%) συναρτά το φαινόμενο με τη γενική έκπτωση αξιών της κοινωνίας. Και μέσα σε όλα αυτά, μόλις το 15% των φιλάθλων πιστεύουν ότι το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου είναι «σίγουρα καθαρό», ενώ ως «καθόλου καθαρό» το βαθμολογεί το 34%.

Σύμφωνα με τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών, η στάση των αρχών απέναντι σε όσους βιαιοπραγούν στα γήπεδα πρέπει να είναι άτεγκτη, ενώ τα περισσότερα επικριτικά σχόλια συγκεντρώνουν οι διοικήσεις των ομάδων, αλλά και οι αθλητικές εφημερίδες.

Η βία στα γήπεδα είναι ένα πολυσύνθετο φαινόμενο, τόσο ως προς τις αιτίες που την παράγουν, όσο και ως προς τις μορφές με τις οποίες εκδηλώνεται. Για το λόγο αυτό η αντιμετώπισή της απαιτεί συνδυασμένη στόχευση και συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων: της Κοινωνίας, της Πολιτείας, του Ποδοσφαίρου.

Η βελτίωση των γηπεδικών εγκαταστάσεων, η εφαρμογή του ονομαστικού ηλεκτρονικού εισιτηρίου, μα πάνω απ' όλα η αμετακίνητη βούληση και η συνεπής πρακτική των διοικήσεων των ομάδων να αποβάλουν το φαινόμενο από τις κερκίδες, αποτελούν βασικά προαπαιτούμενα για να είμαστε άμεσα αποτελεσματικοί.

Πρέπει άμεσα η Κυβέρνηση να δείξει τη βούλησή της για την αντιμετώπιση του φαινομένου με τη μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου, ψηφίζοντας ένα νόμο σύγχρονο, ρεαλιστικό, εφαρμόσιμο, αλλά κυρίως και πάνω απ’ όλα κοινωνικά αποδεκτό.

Ολοκαύτωμα Καλαβρύτων

Γιατί το Δίστομο και Όχι τα Καλάβρυτα;
www.tsigris.gr

Ο υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και δικηγόρος Άγγελος ΤΣΙΓΚΡΗΣ, με αφορμή την εκδίκαση της υπόθεση της αγωγής αποζημίωσης των θυμάτων του Διστόμου στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Εκφράζω την πραγματική μου λύπη και απογοήτευση για το γεγονός ότι τα θύματα του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος παραμένουν ακόμη και σήμερα αδικαίωτα. Στις 13 Δεκεμβρίου του 1943 στα μαρτυρικά μας Καλάβρυτα σφαγιάσθηκε όλος ο ανδρικός πληθυσμός ηλικίας άνω των 14 ετών. Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων έχει καταγραφεί ως μια από τις μεγαλύτερες πολεμικές θηριωδίες στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων έχει καταγραφεί ως μια από τις μεγαλύτερες πολεμικές θηριωδίες στην ιστορία της ανθρωπότητας. Εξήντα επτά (67) χρόνια μετά τη γερμανική θηριωδία στα μαρτυρικά μας Καλάβρυτα, μαθαίνουμε ότι το ζήτημα έχει φτάσει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα θύματα του Διστόμου, με την πρωτοβουλία του αείμνηστου πρώην βουλευτή Βοιωτίας Γιάννη Σταμούλη. Με πραγματική απορία αναρωτιέμαι γιατί τα δικά μας Καλάβρυτα δεν πρωταγωνιστούν σε αυτόν τον αγώνα; Γιατί για μια ακόμη φορά παρακολουθούμε ως “κομπάρσοι” την εξέλιξη ενός ζητήματος στο οποίο θα έπρεπε να είμαστε πρωταγωνιστές; Γιατί μέχρι σήμερα δεν έχουμε ακούσει τίποτα για κάποια ενέργεια του πολιτικού προσωπικού του Νομού μας προς αυτή την κατεύθυνση; Γιατί δεν έχει γίνει καμία ερώτηση στη Βουλή για τις Γερμανικές αποζημιώσεις από το Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα; Πρόκειται για αδιαφορία ή για ανικανότητα; Με αίσθημα ευθύνης και βαθύτατη συγκίνηση καταθέτω φόρο τιμής στους αδικοχαμένους Καλαβρυτινούς και τις οικογένειές τους. Έστω και αργά, ήρθε η ώρα να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας απέναντι στο Τόπο μας και την Ιστορία του. Ως Έλληνας, ως Αχαιός και ως δικηγόρος, δίνω το λόγο της τιμής μου ότι θα κάνω το χρέος μου απέναντι στους νεκρούς μας και θα καταβάλω κάθε προσπάθεια προκειμένου να δικαιωθεί η μνήμη τους».

Τρομοκρατία

Ας Κοιτάξουμε Κατάματα τη Μάστιγα της Τρομοκρατίας
www.tsigris.gr

Την ίδια στιγμή που στην Ευρώπη το τρομοκρατικό φαινόμενο υποχωρεί, στη χώρα μας γεννούνται νέοι τρομοκρατικοί πυρήνες. Σήμερα στην Ελλάδα οι τρομοκρατικές οργανώσεις ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια και εμείς τις παρακολουθούμε αμήχανα, αρκούμενοι σε γενικόλογα και κοινότυπα σχόλια καταδίκης του φαινομένου.

Η Ελλάδα είναι το μοναδικό κράτος του ανεπτυγμένου κόσμου που επιστρατεύει τόσους άσχετους για την αντιμετώπιση ενός φαινομένου που απαιτεί βαθιά και εξειδικευμένη επιστημονική γνώση στον τομέα της αντεγκληματικής πολιτικής. Η χώρα μας θα μπορούσε να παρομοιασθεί με τον πατέρα που αναθέτει σε δικηγόρο τη χειρουργική επέμβαση στο παιδί του.

Η αντιμετώπιση αυτή αποδεικνύει -στην καλύτερη περίπτωση- την άγνοια ενός κινδύνου που ναρκοθετεί τα θεμέλια της κοινωνίας, αλλά και των παραγόντων που γεννούν αυτή τη μορφή της βίας. Όσο θα αντιμετωπίζουμε τόσο ρηχά και ανεύθυνα το πρόβλημα, η τρομοκρατία θα είναι εδώ.

Το ακόμη πιο ανησυχητικό με την τρομοκρατία στη χώρα μας είναι η όλο και μεγαλύτερη σχέση της με τη νέα γενιά. Χιλιάδες νέοι άνθρωποι βρίσκονται σε αδιέξοδο, απογοητευμένοι από το εκπαιδευτικό σύστημα, από την πολιτική, από την ίδια τους τη ζωή. Πολλοί από αυτούς στοιβάζονται στους προθαλάμους της νεο-τρομοκρατίας προς στρατολόγηση.

Υπάρχουν λύσεις για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Απαιτείται, όμως, πρώτα και κύρια μια πολιτική κοινωνικής πρόληψης του φαινομένου και η απομάκρυνσή μας από το απόλυτα κατασταλτικό μοντέλο, το οποίο έχει αποτύχει διεθνώς.

Η τρομοκρατία είναι ένα “λουλούδι” που δεν φυτρώνει παντού. “Ανθίζει”, κυρίως, εκεί που η διαφθορά και η φαυλοκρατία, συνδυάζεται με την αναξιοκρατία και την κοινωνική παθογένεια. Η σύγχρονη Ελλάδα διαθέτει πρόσφορο “έδαφος” για την ευδοκίμησή του.

Για να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά το τρομοκρατικό φαινόμενο θα πρέπει να εμπεδωθεί η διαφάνεια και η αξιοκρατία στο δημόσιο βίο και να μειωθούν οι δείκτες της κοινωνικής παθογένειας που ενδημούν στον τόπο μας, δηλαδή να μειωθεί η ανεργία (κυρίως των νέων ανθρώπων), να αυξηθεί το βιοτικό και το εκπαιδευτικό επίπεδο των πολιτών, να αναβαθμισθεί το κοινωνικό κράτος, να δοθούν ευκαιρίες στους νέους και να διασφαλισθούν τα μέσα για την επίτευξή τους, να επαναπροσδιορισθούν οι στόχοι της νέας γενιάς, να αμβλυνθούν οι κοινωνικές ανισότητες, να ενσωματωθούν οι κοινωνικά αποκλεισμένες και οι μειονοτικές ομάδες του πληθυσμού. Πρέπει, δηλαδή, να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για τη δημιουργία μιας κοινωνίας συνοχής και αλληλεγγύης.

Κυβερνητικά Αδιέξοδα

Τα Κυβερνητικά Αδιέξοδα του ΠΑΣΟΚ
http://www.tsigris.gr/

Η τρικυμία που κλυδωνίζει την κυβέρνηση -όπως εκδηλώθηκε το προηγούμενο διάστημα- συνιστά μια αναμενόμενη εξέλιξη, απότοκο της απόλυτα αποτυχημένης διαχείρισης της αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης.

Οι σφοδρές λεκτικές αντιδράσεις βουλευτών της συμπολίτευσης, αλλά ακόμη και υπουργών, στην ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική και στον προϋπολογισμό του 2011, προκαλούνται από την ογκούμενη κοινωνική αγωνία και δυσαρέσκεια.

Το εξαιρετικά δυσμενές κλίμα έχει διαμορφωθεί από: 1) τις αλλεπάλληλες επικαιροποιήσεις του Μνημονίου, που επιβάλλουν νέα επώδυνα μέτρα ώστε να καλυφθούν οι άπιαστοι στόχοι από τα προηγούμενα, 2) την εμφανή έλλειψη κοινωνικής δικαιοσύνης σε μέτρα όπως αυτά για τη ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, 3) τη σύνθλιψη των μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων και της μικρής και μεσαίας ιδιοκτησίας, 4) την έκρηξη της ανεργίας, 5) την ανυπαρξία ανάπτυξης, 5) την παρατεταμένη και εντεινόμενη ύφεση που απαγορεύει την οποία αισιοδοξία για επίτευξη των στόχων για τα έσοδα, 6) τη διευθέτηση χρεών 24 δισ. ευρώ προς το δημόσιο, που απεσύρθη μετά από γενικευμένη κατακραυγή και 7) την εμφανή και ομολογούμενη αδυναμία κυβερνητικών στελεχών να ανταποκριθούν στην κρισιμότητα της κατάστασης.

Η ίδια η κυβέρνηση εμφανίζεται να έχει τριχοτομηθεί μεταξύ των ακραιφνών οπαδών του Μνημονίου, των υποστηρικτών της επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου και της ομάδας που επιθυμεί σχέδιο και εκτός Μνημονίου αντανακλά τη σύγχυση που επικρατεί στο κυβερνητικό στρατόπεδο.

Η αναφορά δε του κ. Λοβέρδου για συνάδελφους του με συμπεριφορά «βρεγμένης κότας» καταδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος.

Η απονενοημένη καταφυγή δε στη δοκιμασμένη συνταγή των εκβιαστικών διλημμάτων -όπως έντεχνα διαρρέεται στο τύπο- είναι βέβαιο ότι θα αποτύχει παταγωδώς. Διότι όταν επαναλαμβάνεται αμετροεπώς μετατρέπεται σε μπούμερανγκ γι’ αυτούς που τη χρησιμοποιούν, ιδιαίτερα μάλιστα όταν αυτοί δεν έχουν να επιδείξουν κάτι περισσότερο από αναποτελεσματικότητα και ερασιτεχνισμό.

Η υπεύθυνη κριτική της Νέας Δημοκρατίας απέναντι στις λανθασμένες επιλογές της κυβέρνησης, είτε στην πρώτη της φάση του λαϊκισμού είτε στη δεύτερη του ιδιότυπου «σοσιαλιστικού» νεοφιλελευθερισμού έχει δικαιωθεί πλήρως.

Η στέρεα επιχειρηματολογία της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει καταστεί πλέον κοινός τόπος στην ίδια την κοινωνία, διότι ο δρόμος για την υπέρβαση της κρίσης είναι ένας: αυτός της ανάπτυξης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Κάθε καθυστέρηση, κάθε αναβολή και κάθε παρέκκλιση στοιχίζει βαριά στην εθνική οικονομία και στην κοινωνική συνοχή.

Λαθρομετανάστευση

Μεταναστευτική Πολιτική και όχι Φράχτες
www.tsigris.gr

Το φαινόμενο της παράνομης μετανάστευσης στην Ευρώπη -αλλά πρώτα και κύρια στη χώρα μας- έχει προσλάβει ανησυχητικές διαστάσεις. Η κατάσταση επιβάλει τη χάραξη μιας μακρόπνοης και ορθολογικής μεταναστευτικής πολιτικής, η οποία θα πρέπει να στηρίζεται: 1) στην εναρμόνιση του δικαίου που ρυθμίζει το άσυλο και στον καθορισμό του καθεστώτος των προσφύγων, 2) στην καταπολέμηση των δικτύων που διακινούν λαθρομετανάστες, 3) στην ενίσχυση του ελέγχου στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ και 4) στη συνεργασία των χωρών υποδοχής με τις χώρες προέλευσης των μεταναστών.

Η Ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να πείσει του Ευρωπαίους εταίρους μας ότι: 1) η παράνομη μετανάστευση αποτελεί κοινό πρόβλημα των χωρών της ΕΕ και συνεπώς χρειάζεται κοινή και ριζική αντιμετώπιση, 2) απαιτείται συνέπεια στην τήρηση των συλλογικών συμφωνιών από όλες, ανεξαιρέτως, τις χώρες που έχουν συνυπογράψει, 3) η Τουρκία θα πρέπει να σεβαστεί το Διεθνές Δίκαιο και τη συμφωνία που συνυπέγραψε το 2001 για την επανεισδοχή μη νόμιμων μεταναστών και 4) ότι πρέπει να ενισχυθεί η πρόσφατα συσταθείσα Ευρωπαϊκή Ακτοφυλακή “Frontex”.

Μεταξύ των προτάσεων που πρέπει άμεσα να υιοθετηθούν από τα κράτη-μέλη της ΕΕ είναι: 1) Η διακοπή των κοινοτικών ενισχύσεων προς τις χώρες προέλευσης που δε θα επιδείξουν πνεύμα συνεργασίας στη δίωξη των δικτύων που διακινούν λαθρομετανάστες. 2) Η ενίσχυση των ελέγχων. 3) Η στενότερη συνεργασία στο ζήτημα της θεώρησης των διαβατηρίων. 4) Η αύξηση της κοινοτικής βοήθειας προς την Ελλάδα, την Κύπρο, τη Μάλτα, την Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία, οι οποίες αποτελούν ευαίσθητα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ.

Τα κράτη-μέλη της ΕΕ πρέπει να επιδείξουν πνεύμα συνεργασίας προκειμένου να ληφθούν άμεσα μέτρα: 1) Ενημέρωσης των ευρωπαίων πολιτών σε ζητήματα μετανάστευσης. 2) Περιθωριοποίησης των φαινομένων ξενοφοβίας και ρατσισμού. 3) Ενημέρωσης των παραγωγικών φορέων για τη διευκόλυνση της πρόσβασης των μεταναστών στην απασχόληση. 4) Ενημέρωσης των νόμιμων μεταναστών σε ζητήματα εργασίας, εκπαίδευσης, υγείας και κοινωνικής ένταξης. 5) Εκπαίδευσής τους και στοιχειώδους εκμάθησης της γλώσσας των κρατών υποδοχής. 6) Υγειονομικής περίθαλψης των νόμιμων μεταναστών και εξέτασή τους για τυχών μεταφορά μολυσματικών ασθενειών και επιδημιών. 7) Επίλυσης του στεγαστικού τους προβλήματος και διευκόλυνσής τους στην απόκτηση στέγης. 8) Πάταξης της λαθρομετανάστευσης. 9) Θωράκισης των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ. 10) Επαναπροώθησης των λαθραίων μεταναστών στις χώρες καταγωγής τους.

Οι φράχτες, που σχεδιάζει τοποθετήσει η κυβέρνηση στον Έβρο, δεν θα φέρουν κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Μόνο με την ταυτόχρονη εφαρμογή του συνόλου των παραπάνω μέτρων και την ένταξή τους σε μια μακρόπνοη μεταναστευτική πολίτική, μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης.

Υπάρχει Άλλος Δρόμος

Υπάρχει Δρόμος Εξόδου από τα Αδιέξοδα
www.tsigris.gr

Η χρονιά που πέρασε ήταν ασφαλώς μια από τις πιο δύσκολες που έχει περάσει η χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. Η οικονομία μας, σε συνθήκες διεθνούς κρίσης, εξαιτίας των αναβολών, των χείριστων επιλογών και του ερασιτεχνισμού της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ βρέθηκε στη δίνη της κρίσης δανεισμού.

Σε αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση -άβουλη και συγχυσμένη- προχώρησε στη ψήφιση του Μνημονίου και στη δανειακή σύμβαση με τη Τρόικα, χωρίς να διαπραγματευτεί, χωρίς να θέσει όρους, χωρίς να εξετάσει τις επιπτώσεις των μέτρων που έπρεπε να φέρει σε πέρας.
Αρχικά κατέφυγε στην εύκολη λύση των περικοπών των μισθών και συντάξεων και στην αύξηση φόρων.

Οι στόχοι που είχαν τεθεί δεν πιάστηκαν ποτέ και το αποτέλεσμα ήταν να επιβάλλονται νέα επώδυνα μέτρα από τις επικαιροποιήσεις του Μνημονίου.

Παρόλα τα μέτρα, που έπληξαν -κυρίως και πρώτιστα- τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα, δεν απετράπη η κατακρήμνιση όλων σχεδόν των μεγεθών της ελληνικής οικονομίας.

Η ανεργία εκτοξεύθηκε στο 12,5% με ανοδικές τάσεις, τα «λουκέτα» των καταστημάτων πολλαπλασιάζονται με ταχύτητα, επιχειρήσεις κλείνουν, ο πληθωρισμός απογειώθηκε κοντά στο 5%, η ανάπτυξη, οι επενδύσεις, η αναθέρμανση της οικονομίας μένουν υποσχέσεις των κυβερνητικών παραγόντων ενώ ταυτόχρονα η ύφεση βαθαίνει και κάνει αδύνατη τη μείωση του χρέους.

Το νέο έτος βρίσκει, λοιπόν, την Ελληνική κοινωνία να το υποδέχεται με εξαιρετική περίσκεψη και αγωνία. Το τοπίο φαντάζει γκρίζο. Όλοι είναι πεπεισμένοι ότι, παρά τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού, τα χειρότερα είναι ακόμη μπροστά μας.

Ακόμη και αυτές τις εορταστικές ημέρες, που υπάρχει η αδήριτη ανάγκη για θετική διάθεση, η ειδησεογραφία κατακλύζεται από τις αποφάσεις για τις εξοντωτικές αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ που θα πλήξουν καίρια τους μικρούς καταναλωτές.

Απέναντι, όμως, σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα και στο κλίμα της γενικής απογοήτευσης μπορούμε να αισιοδοξούμε και να ελπίζουμε αρκεί να αλλάξουμε ρότα στην οικονομική πολιτική και ξεφύγουμε από τις αδιέξοδες πολιτικές που μας έφεραν ως εδώ.

Μπορούμε να βρούμε πάλι το νήμα της ανάπτυξης, να ενισχύσουμε την επιχειρηματικότητα, να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.

Μπορούμε να ξαναβρούμε την εθνική μας αυτοπεποίθηση, να διεκδικήσουμε ένα νέο όραμα για την πατρίδα μας.

Μπορούμε να βάλουμε τα θεμέλια για ένα νέο κοινωνικο-οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης για τη χώρα στη θέση του μεταπολιτευτικού που κατέρρευσε.

Μπορούμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για ένα αισιόδοξο μέλλον για τις νέες γενιές.

Η Νέα Δημοκρατία, με ευθύνη απέναντι στους πολίτες και την ιστορία, θα συνεχίσει -όπως έπραξε όλο το περασμένο έτος και αποδείχθηκε περίτρανα το δίκαιο της κριτικής και των προτάσεών της- να εργάζεται προς όφελος της Ελληνικής κοινωνίας, να ενισχύει την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο για την Ελλάδα.