Κυριακή 26 Απριλίου 2009

Τοπική Αυτοδιοίκηση

Το Μέλλον Ανήκει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση
www.tsigris.gr

Το μέλλον ανήκει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, κάτι που επιβεβαιώνει η διεθνής εμπειρία και προσυπογράφει η ελληνική παράδοση δημοκρατίας και εξέλιξης των θεσμών. Η αποτελεσματικότητα του Κράτους εξαρτάται άμεσα από την ουσιαστική ενίσχυση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Εκείνη άλλωστε βρίσκεται πιο κοντά στον πολίτη, συμβάλλει άμεσα και ουσιαστικά στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των τοπικών κοινωνιών και λειτουργεί ως η πρώτη στάση εξυπηρέτησης του πολίτη, σε σχέση με την κεντρική διοίκηση.

Η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή απέδειξε -με πράξεις και παρεμβάσεις ουσίας- ότι επενδύει σε μια ισχυροποιημένη και οικονομικά ανεξάρτητη Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ένα ακόμη σημαντικό βήμα έγινε μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2007, με την συγχώνευση του Υπουργείου Εσωτερικών με το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως. Έτσι, προωθείται με πράξεις η αρμονική και αποτελεσματική λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, σε κεντρικό, περιφερειακό αλλά και τοπικό επίπεδο.

Η ατζέντα θεμάτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, περιλαμβάνει ζητήματα που αφορούν την καθημερινότητα όλων μας, όπως η θωράκιση του περιβάλλοντος, η ορθολογική διαχείριση των απορριμμάτων και το κλείσιμο των παράνομων χωματερών, η ενίσχυση και ο εκσυγχρονισμός της Πολιτικής Προστασίας, η εμπέδωση κανόνων χρηστής και διαφανούς διοίκησης, η δημιουργία σύγχρονων υποδομών σε τοπικό επίπεδο.

Οι τομές και οι μεταρρυθμίσεις της Νέας Διακυβέρνησης, κατατείνουν σταθερά στην εξυπηρέτηση ενός κοινού σκοπού: Τη δημιουργία ισχυρής Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στην υπηρεσία του πολίτη. Με σταθερούς πόρους και αναπτυξιακό προσανατολισμό, στην κατεύθυνση ενίσχυσης της τοπικής Δημοκρατίας και της περιφερειακής ανάπτυξης. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η εξυγίανση των Δημοτικών Επιχειρήσεων, με πλήρη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, καθώς και η μοριοδότηση των συμβασιούχων, για την πρόσληψή τους σε θέσεις τακτικού προσωπικού στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Η Νέα Διακυβέρνηση υπηρετεί μια βασική και απαράβατη αρχή: Οι φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρέπει να θωρακιστούν με εκτελεστικές αρμοδιότητες. Και γι’ αυτές τις αρμοδιότητες, να ενισχυθούν με τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους. Στο πλαίσιο αυτό, ρυθμίζονται οι οικονομικές υποχρεώσεις των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης έναντι του ελληνικού Δημοσίου, και, πάνω απ’ όλα, διοχετεύεται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση περισσότερο από το 80% των κοινοτικών πόρων από το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς, για την περίοδο 2007-2013.

Αυξημένες δυνατότητες έχουν, πλέον, και οι Νομαρχίες, οι Δήμοι και οι Κοινότητες της Χώρας, που απέκτησαν πολλαπλάσιους πόρους, σε σχέση με το παρελθόν. Επιπλέον, τόσο το Δημόσιο, όσο και οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν ένα ακόμη εργαλείο για την προώθηση νέων έργων. Είναι το πλαίσιο για τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, που άνοιξε ένα καινούριο πεδίο συνεργασίας με τον επιχειρηματικό κόσμο.

Βασικό στοιχείο της Νέας Οικονομικής και Αναπτυξιακής Πολιτικής είναι η ανάπτυξη συγκροτημένης, πολύπλευρης και εντατικής προσπάθειας για τη διαρκή ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Οικονομίας. Η Κυβέρνηση καταβάλει συντονισμένη προσπάθεια µε στόχο την Ελλάδα της ποιότητας, της παραγωγικότητας, της ανταγωνιστικότητας και της ισόρροπης ανάπτυξης της Ελληνικής περιφέρειας.

Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

Καλό Πάσχα

Εύχομαι σε όλες τις φίλες και όλους τους φίλους μου Χρόνια Πολλά, Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα.-

Άγγελος ΤΣΙΓΚΡΗΣ
Πολιτευτής Αχαίας ΝΔ

Κυριακή 12 Απριλίου 2009

Νέοι και Βία

Η Πρόληψη της Νεανικής Βίας και Επιθετικότητας

Πολυετείς επιστημονικές έρευνες απέδειξαν ότι οι οικογένειες, των νεαρών παραβατών έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Το ένα χαρακτηριστικό είναι, ότι συνήθως πρόκειται για φτωχές οικογένειες. Ωστόσο, δεν είναι μόνον η φτώχεια που προκαλεί την εγκληματικότητα. Πολύ συχνά η φτώχεια ωθεί τους νέους να ξεπεράσουν άλλους συνομηλίκους τους από εύπορες οικογένειες και να μεγαλουργήσουν.

Για να υπάρξει η πιθανότητα τέλεσης εγκληματικών πράξεων, πρέπει να υπάρξει ένας συνδυασμός φτώχειας, εγκληματικού παρελθόντος της ίδιας της οικογένειας και έλλειψης ελέγχου των γονέων προς το παιδί. Πρέπει, δηλαδή, να συμπέσουν ταυτόχρονα τρεις παράγοντες προκειμένου να υπάρξει σοβαρή πιθανότητα να εκδηλώσει κάποιος ανήλικος παραβατική συμπεριφορά.

Οι νέοι με παραβατικό ιστορικό (π.χ. τέλεση κλοπών, πρόκληση επεισοδίων στα γήπεδα και φθοράς ξένης ιδιοκτησίας), παρουσιάζουν αντίστοιχα προβλήματα στην οικογένεια και το σχολείο, με αποτέλεσμα να καταφεύγουν σε παραβατικές ομάδες, προκειμένου να αναπληρώσουν εκεί την ανθρώπινη επικοινωνία και την αναγνώριση που τους λείπει.

Έχει αποδειχθεί ότι ο χαλαρός έλεγχος στο πλαίσιο της οικογένειας και η έλλειψη επικοινωνίας, ανάμεσα στον γονιό και στο παιδί, ευνοούν την παραβατικότητα. Εάν λείπει αυτό το στοιχείο της επικοινωνίας με τους γονείς, αντίστοιχα το ο νέος αδιαφορεί για το σχολείο και εμπλέκεται σε ομάδες άλλων νεαρών, που μπορεί να εκδηλώσουν παραβατική συμπεριφορά.

Η εγκληματολογική έρευνα, αναφορικά με τους νεαρούς παραβάτες στα σχολεία, έχει αποδείξει ότι πρόκειται κυρίως για αγόρια, μέσης ηλικίας. Η οικονομική κατάσταση της οικογένειάς τους εμφανίζεται γενικά να είναι αρκετά καλή, καθώς εργάζονται συνήθως και οι μητέρες τους, αλλά περιστασιακά και οι ίδιοι.

Οι παραβατικές παρέες των νέων σχολικής ή μετεφηβικής ηλικίας είναι σχετικά πολυμελείς και στελεχώνονται κυρίως με άτομα του ιδίου φύλου. Τα μέλη της παρέας προέρχονται κυρίως από το σχολείο, αλλά επίσης από τη γειτονιά, το χώρο εργασίας και τους τόπους νυκτερινής διασκέδασης. Στην παρέα μετέχουν συνήθως για να βρουν φίλους, χωρίς να έχουν συνήθως κάποιον αρχηγό ή ιεραρχική δομή, ώστε να μπορεί να γίνει λόγος για «συμμορίες ανηλίκων».

Οι νεαροί παραβάτες επιδίδονται συχνά σε αντισυμβατικές ενέργειες, όπως αγορά, πώληση και χρήση ναρκωτικών ουσιών, πρόκληση ζημιών σε σχολικό χώρο, κλοπές σε κατάστημα, επεισόδια στο γήπεδο, συμπλοκές με τρίτους, φθορές ξένης ιδιοκτησίας, κλοπές χρήσης ή εξαρτημάτων μεταφορικού μέσου, απειλές κατά συνομηλίκων, διαρρήξεις κατοικιών και αυτοκινήτων, πώληση κλοπιμαίων, κλπ.

Για να προληφθεί μια μελλοντική έξαρση της νεανικής επιθετικότητας πρέπει -μεταξύ άλλων- να δοθούν περισσότερες ευκαιρίες στους νέους ανθρώπους και να διασφαλισθούν τα μέσα για την επίτευξή τους, να επαναπροσδιορισθούν οι στόχοι της νέας γενιάς, να ενσωματωθούν οι μειονοτικές ομάδες του πληθυσμού (π.χ. μετανάστες), να καταπολεμηθεί η πολιτιστική και εκπαιδευτική καθυστέρηση, να μειωθεί η ανεργία, κυρίως των νέων ανθρώπων, να στηριχθούν οι θεσμοί της οικογένειας και του σχολείου και να οικοδομηθεί μια ανοιχτή κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης, μια κοινωνία με ίσες ευκαιρίες για όλους τους πολίτες της.

Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

Ανήλικοι και Άσυλο

Ασυνόδευτοι Ανήλικοι που Ζητούν Άσυλο στην Ελλάδα
www.tsigris.gr

Τα ασυνόδευτα ανήλικα άτομα αποτελούν ιδιαίτερα ευάλωτη κατηγορία μεταναστών. Είναι υπήκοοι τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς, οι οποίοι εισέρχονται ή βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια, χωρίς να συνοδεύονται από τους κατά νόμο ή έθιμο υπευθύνους για την επιμέλειά τους. Πολλές φορές προέρχονται από συνθήκες πολέμου και εμφύλιες αναταραχές, έχουν χάσει τις οικογένειές τους και τα σπίτια τους και έχουν υποστεί βασανιστήρια και κακομεταχείριση.

Το ελληνικό Σύνταγμα (άρθρο 21, παρ. 1) ορίζει ότι: «…η παιδική ηλικία τελεί υπό την προστασία του Κράτους…». Συγκεκριμένα, στην ελληνική έννομη τάξη επιβάλλεται κατ’ αρχήν η παρέμβαση του Εισαγγελέα Ανηλίκων και η εμπλοκή όλων των αρμόδιων φορέων (Συνήγορος του Παιδιού, ΜΚΟ) σε κάθε περίπτωση ασυνόδευτου ανήλικου ατόμου. Θεωρείται ότι καθώς οι ανήλικοι ανήκουν σε κατ’ εξοχήν ευάλωτη κατηγορία πληθυσμού, έχουν ανάγκη από ιδιαίτερη προστασία από κάθε είδους εκμετάλλευση και διακριτική μεταχείριση.

Τα ασυνόδευτα ανήλικα άτομα δικαιούνται να κάνουν αίτηση για άσυλο και από μόνα τους, εφόσον οι αρμόδιες αστυνομικές αρχές έχουν ενημερώσει τον Εισαγγελέα Ανηλίκων και, όπου δεν υπάρχει, τον κατά τόπο αρμόδιο εισαγγελέα πρωτοδικών, προκειμένου να ενεργήσει ως ειδικός προσωρινός επίτροπος του ανηλίκου, έως ότου ληφθεί η τελική απόφαση σχετικά με την αίτηση ασύλου (άρθρο 1, παρ. 4 του ΠΔ 61/1999).

Στην πράξη, η εφαρμογή της παραπάνω διάταξης αποδεικνύεται προβληματική. Οι αρμόδιες αστυνομικές αρχές συνήθως δεν ενημερώνουν εγκαίρως τον Εισαγγελέα για την εξυπηρέτηση του απόλυτου συμφέροντος του παιδιού. Παρατηρείται, επίσης, καθυστέρηση από τους εισαγγελείς ως προς την έγκαιρη παρέμβαση για την κατάλληλη στέγαση και τις συνθήκες διαβίωσης των ανηλίκων. Επιπλέον, το έργο τους παρεμποδίζεται από την ανεπαρκή υποδομή υποδοχής για τα ασυνόδευτα ανήλικα άτομα που τυγχάνει να είναι πρόσφυγες ή να ζητούν άσυλο.

Οι Αρχές που διέπουν την Κυβέρνησή μας στο ευαίσθητο ζήτημα των ασυνόδευτων ανήλικων ατόμων αποσκοπούν:
· Στο συμφέρον των ανηλίκων και τον σεβασμό των δικαιωμάτων τους σε κάθε διαδικασία που τους αφορά.
· Στην ισότιμη μεταχείρισή τους.
· Στη συμμετοχή τους στη λήψη αποφάσεων για όλες τις διαδικασίες που τα αφορούν.
· Στην εκπροσώπηση και στην ανάγκη διασφάλισης των δικαιωμάτων τους μέσω ενεργειών του αρμόδιου εισαγγελέα.
· Στον σεβασμό της πολιτισμικής τους ταυτότητας.
· Στην παροχή υπηρεσιών διερμηνείας στην γλώσσα που προτιμούν.
· Στην εμπιστευτικότητα ώστε να μην αποκαλύπτονται πληροφορίες γι’ αυτά και τις οικογένειές τους.
· Στην ενημέρωση για τα δικαιώματά τους, τις διαθέσιμες υπηρεσίες στις οποίες δικαιούνται πρόσβαση, την διαδικασία ασύλου, την αναζήτηση της οικογένειάς τους και την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα καταγωγής τους.
· Στην επιμόρφωση και κατάρτιση του προσωπικού που τους παρέχει υπηρεσίες.
· Στην ταχύτητα και την αμεσότητα με την οποία λαμβάνονται οι αποφάσεις που τους αφορούν.
· Στην άμεση ενημέρωση της Εισαγγελικής Αρχής, στις περιπτώσεις ανηλίκων που ζητούν άσυλο.
· Στην θέσπιση λειτουργικού συστήματος για την ανάθεση της επιμέλειας του αλλοδαπού ασυνόδευτου παιδιού.
· Στη δημιουργία επαρκών χώρων υποδοχής και φιλοξενίας αλλοδαπών ασυνόδευτων παιδιών που ζητούν άσυλο.

Έχουμε ακόμη να κάνουμε πολλά στον τομέα των υποδομών για την υποδοχή των ασυνόδευτων ανήλικων ατόμων. Έχουμε την υποχρέωση να αποδείξουμε έμπρακτα την κοινωνική μας ευαισθησία, με ουσιαστικές παρεμβάσεις που θα κάνουν την ζωή, κυρίως των ευαίσθητων ομάδων των συνανθρώπων μας, καλύτερη. Είμαστε υποχρεωμένοι να παλέψουμε και να συνεργαστούμε για να οικοδομηθεί μια Ελλάδα για Όλους.